شنبه هشتم اردیبهشت ماه
یکه تازی شاگردان اسکوچیچ با شکست سوریه؛

از حالا باید به فکر جام جهانی باشیم!

پیروزی برابر لبنان و سوریه و تثبیت صدرنشینی ما را از تدارک و سازماندهی بهتر برای حضور شایسته در جام جهانی غافل نکند.

همانطور که انتظار می رفت پیروزی روحیه ساز در مصاف لبنان و تمرینات منظم در امان ‌شرایط تیم ملی را سر و سامان داد.

پیکار با سوریه نمایشی از تکنیک و برتری فردی بازیکنان ما بود. از حیث تاکتیکی و تحمیل قدرت گروهی بر حریف هم بی نقص بودیم.

مالکیت ۶۰ در صدی، رد و بدل کردن نزدیک به ۶۰۰ پاس و ۱۴ بار شوتزنی و زدن سه گل و  داشتن شش موقعیت اصلی برای گلزنی نشان از برتری قاطع  تیم ملی داشت.

این بار در ایجاد فاصله تیمی و پیوستگی بازیکنان در فاز تدافعی و تهاجمی عملکرد بهتری داشتیم

کریدورهای طولی و عرضی به خوبی تصرف شد و احاطه دو هافبک‌ مرکزی(نوراللهی و عزت اللهی) در خور انتظار بود.

رجعت دادن امیری به پست وینگر چپ و آزادی عمل او گشایشی در تاکتیک هجومی ایران ایجاد کرد.

قلی زاده به عنوان وینگر عمق زن غنای تکنیکی خود را در ثبت گل سوم به رخ کشید.

او در جناح چپ عملکرد بهتری دارد و نباید او را در سمت راست گمارد.

تیم ما در ایجاد شکاف در لایه های دفاعی رقیب و کشاندن بازی در کریدورهای عرضی و عبور از صف مدافعان کناری سوریه موفق عمل کرد.

تنها ضعف تیم‌ما در تهاجم،بحث مهم انتقال و بهره بردن از اصل سرعت بود.

موضوع تغییر حالت و استفاده از سرعت در تهاجم در فوتبال نوین  امروز بسیار حیاتی است.

نمونه اقدامی که با پاس امیری و فرار آزمون با گل نخست رقم خوزد یک وجه از تاکتیک سرعتی است.

وجه دوم  در فاز تهاجمی به برتری عددی و اضافه شدن هافبک های کناری و بازیکن مرکزی به عمق دفاع رقیب مربوط می شود.

بارها آزمون را در خط دفاع رقیب یکه و تنها دیدیم.

در وقت دوم این‌نقیصه تا حدی برطرف شد.

نوراللهی در عمق دفاع حریف موقعیت شوتزنی پیدا کرد.

کانال های کناری در سیطره قلی زاده  و امیری قرار گرفت.محرمی و نورافکن مشارکت خوبی در نفوذ داشتند.

در کنار این‌نمابش دلپذیر و حرکت در مسیر جام جهانی باید دور اندیشی پیشه کرد.

بزرگنمایی و هیجانات کاذب بلای تیم ما در برهه کنونی است.

فوتبال ما به عنوان قطب اصلی آسیا نباید خود را به برد برابر لبنان و سوریه دلخوش کند.

باید از امروز برای جام جهانی تدارک دید و سازماندهی کرد.

دو دیدار بعدی تیم ملی روزهای ۷ و ۱۲ بهمن با عراق و امارات در تهران برگزار می شود.

در این مقطع زمانی اگر چه لیگ باشگاهی مورد توجه قرار می گیرد،اما شرایط اقتضا می کند ،از بازیهای تدارکاتی تیم‌ملی غافل نشویم. روزهای فیفا دی را مهم بشماریم.

مباحث بودجه و تامین‌منابع مالی با کمک دولت و‌مجلس در اولویت باشد تا تیم ملی با هماهنگی و انسجام بهتری در جام جهانی حاضر شود.

دسترسی به این مقصود نیاز به طراحی و سازماندهی بهتری دارد. این طراحی و برنامه ریزی باید در فدراسیون صورت بگیرد و نیروهای پشتیبانی کننده هم در مقاطع مناسب به وظایف خود عمل کنند.

نویسنده: احمد میرزاییان