هفته هفتم رقابت های فوتبال لیگ برتر در حالی پشت سر گذاشته شد که بسیار کم جان، کم گل و پر سر و صدا دیده شد.
از هشت مسابقه انجام شده تعداد هفت گل از خط دروازه ها گذشت.
در حقیقت میانگین هر بازی کمتر از یک گل است. این همان آخر فاجعه است.
اصولا در کل بازی های هفته هفتم چیزی به عنوان تحول، تنوع، شادابی و فوتبال رو به جلو دیده نشد. بی حالی و کسل کنندگی و بیقواره بازی کردن بیداد می کرد.
اما تا بخواهید پر سر و صدا دیده شد. بازی پرسپولیس با نفت مسجد سلیمان با نیم ساعت تاخیر شروع شد. دلیل آن جلوگیری از نصب تبلیغات محیطی منتصب به خود باشگاه پرسپولیس بود. جان کلام اینکه دعوا بر سر پول و زیاده خواهی بود که با وساطت وزیر ورزش به صورت موقت مشکل حل شد تا دیدار پرسپولیس انجام شود.
متاسفانه در این فوتبال هر کسی به نوعی به آب و نان مطلوبش فکر می کند تا خود فوتبال.
در این هفته بی روح تساوی استقلال با نفت آبادان برای مجیدی بسیار گران تمام شد درعوض پرسپولیس در مقابل دیگر تیم نفتی از مسجد سلیمان به پیروزی رسید تا به روی غلتک بیفتد.
پیکان باز باخت تا بی ثباتی در این تیم مشخص شود. پدیده همچنان رفیق فابریک ناکامی است.
فولاد با نکونام به روزهای اوج نزدیک می شود و سپاهان کماکان بالای جدول را دوست دارد تا یکه تاز باقی بماند. گل گهر در تهران پیکان را مغلوب کرد تا در جمع مدعیان باقی بماند.
قطع شدن نوار پیروزی های آلومینوم و تساوی این تیم مقابل ذوب آهن عملا تیم اراکی را از صدر دور کرد.
ترین های هفته هفتم
بهترین تیم: نفت آبادان چون در بازی استقلال یکپارچه بازی کردند.
بهترین مربی: علیرضا منصوریان( نفت آبادان)
بهترین بازیکن: مهدی ترابی (پرسپولیس)
منظم ترین تیم: گل گهر سیرجان
داور هفته: از آنجایی که هنوز قضاوت ها رنگ و بوی واقعی به خود نگرفته است کسی به عنوان داور برتر دیده نشده است.
بهترین گلزن هفته: شهریار مغانلو (سپاهان)
گل هفته: گل مهدی عبدی (پرسپولیس – نفت مسجد سلیمان) این گل برای پرسپولیس شش امتیازی بود.
گزارش: اکبر عزیزی