نمایش ناامیدکننده دو تیم و داد وهوار و اعتراض مربیان و بازیکنان آزاردهنده بود، کاش مسئولان دو طرف به جای این همه هیاهو برای تبلیغات محیطی قدری هم به نظم تیمی و رعایت اخلاق ورزشی تکیه می کردند!
نمایش ضعیف و عاری از تاکتیک تیمی و عدم ارائه فوتبال مقابله گرایانه از سوی بازیکنان دو تیم جایی برای آنالیز و تحلیل بازی باقی نمی گذارد.
بنابراین ما هم مانند چهار بازیکن سرخابی دعوت شده به شبکه سه که به جای تحلیل بازی از خاطرات گذشته گفتند، باید به مباحث دیگری بپردازیم که همواره مورد غفلت قرار گرفته است.
کاش مدیران و مسئولان دو باشگاه، به ویژه آقای آجورلو که اصرار خاصی به در اختیار گرفتن تبلیغات محیطی داشتند، به اندازه سر سوزنی مربیان و بازبکنان و نیمکت ذخیره های تیم خود را به رعایت اخلاق و انضباط فردی و گروهی دعوت می کردند!
ایشان خوب است قبل از آنکه افراد مورد نظر را به توپ ببندند به اندازه سر سوزنی به مسائل فرهنگی نیم‌نگاهی داشته باشند!
در آن سوی میدان هم مربیان و بازیکنان‌پرسپولیس در پرخاشگری و اعتراض به داور و به هم ریختن شرایط بازی کم نگذاشتند.
همانطور که در مطالب گذشته قلمی کردیم، تبلیغات محیطی و حق پخش تلویزیونی از حقوق مسلم باشگاههای ما است.
برای دسترسی به این حقوق باشگاهی باید دستگاه های ذیربط از جمله دولت و‌مجلس پیشقدم باشند.
خوشبختانه این موضوع در جلسه چند روز پیش هیات دولت مطرح شده است. در این‌راستا نمایندگان وزارت ورزش ، فدراسیون فوتبال و صداوسیما هم موظف شده اند‌طرحها و نظرات خود را جهت تعیین‌تکلیف به دولت ارائه کنند.
متاسفانه سازمان لیگ در بحث تبلیغات مدت ها، با اصرار بی مورد سد راه باشگاه ها شده بود.
اما این بار هم که‌مجوز به باشگاه اسنقلال به عنوان‌میزبان داده شد، مانند بقیه کارهای مان از آن طرف بام افتادیم!
فشردگی، بی نظمی و تراکم‌بیش از حد تبلیغات در چند طبقه به قدری زننده بود، که دیدن آن از تصاویر تلویزیونی زننده و مشمئز کننده بود!
کار به جایی رسیده بود که دیدن توپ و زمین چمن هم در لابلای تراکم تیلیغات گم‌شده بود.
کاش به اندازه ای که آقایان به «آگهی» توجه دارند، قدری هم به «آگاهی» هواداران و‌نسل جوان می پرداختند و برای زیر پا گذاشتن اخلاق و فرهنگ فوتبال دل می سوزاندند!
نکته ظریف دیگری که یکی از مخاطبان بدان اشاره داشت و تلفنی به صاحب این قلم متذکر شد، پخش اذان به شیوه تند و سریع بین دو نیمه بود.
ظاهرا مسئولان تلویزیون هم درصدد بودند تا از آگهی ها عقب نمانند و اوقات بیشتری را به کسب درآمد بپردازند.
البته این رویه همیشگی سیما است و به کرات دیده شده، پخش وسیع آگهی ها، فرصتی برای تحلیل و نظرات کارشناس دعوت شده باقی نمی گذارد وقس علیهذا.
جای شکرش باقی است که تماشاگران دو تیم در ورزشگاه نبودند.
معلوم نبود با حواشی چند روز گذشته و اعتراضات دامنه دار مربیان و بازیکنان چه اوضاعی در سکوها حاکم می شد.
البته اعتقاد داریم، وقت چندساعته بینندگان تلویزیونی هم با نمایش ضعیف بازیکنان دو تیم تلف شد و سوهان به روح و روان و اعصاب مردم کشید!
نویسنده: احمد میرزاییان