بازهم واگذاری دوباشگاه پرطرفدار استقلال و پرسپولیس تهران نقل مجلس این روزهای رسانه های گروهی شد دوباشگاهی که طی سالیان متمادی فقط وفقط هزینه مادر ورزش شدند وسال به سال دریغ ازپارسال...

اگر بخواهیم موشکافی دقیقی درخصوص این دوباشگاه داشته باشیم باید به تاریخچه این دوباشگاه قدیمی و پرطرفدار داشته باشیم تابتوانیم ارزیابی درستی رابیان کنیم.
روزگاری باشگاه استقلال تهران باداشتن ورزشگاه هائی چون رسالت ( دیهیم )استقلال جنوب. شهید مرغوبکار شهید خوراکیان وساختمان مرکزی چند وچندین طبقه خیابان سپاه روبروی بیمارستان طرفه اداره کل ورزش و جوانان فعلی درزمره سرمایه دارترین باشگاههای ایران وحتی اسیا بشمار میرفت ازسوی دیگر باشگاه پرسپولیس باداشتن مجموعه فرهنگی ورزشی شهید چمران(عبده سابق)هویتی هم برای خود ایجاد کرده است که درتوازن امکانات با تیم استقلال فاصله ای دوچندان داشت اما ازلحاظ تماشاگروطرفدار تیم پرسپولیس بود که طرفدارانش برتماشاگران استقلال میچربیدند.
اگر امروز صحبت از واگذاری این دوباشگاه به بخش خصوصی یابازار بورس به گوش میرسد برای اهالی ورزش ورسانه حرف تازه ای نیست پیش از این هم مدیران بلند پایه ورزش از مهندس مهرعلیزاده گرفته تا وزیر فعلی وحتی مدیران عامل کاربلد وناکارامد این دوباشگاه خبر دادند اما هیچگاه سخنان این مدیران عملی نگردید واین دو باشگاه کندتر وباکوله باری از مشکلات بیشتر به راه بسته خود ادامه دادند.
می گویم راه بسته اری باشگاهی که برنامه ریزیهایش روزمره است فاقد هرنوع امکانات و تاسیسات گدشته است دستمزد ورزشکاران براساس سلایق مدیران مشخص میشود برنامه ای برای سرمایه گذاری دردستور کار ندارد. ازبراورد هزینه های سالیانه خود اطلاع درستی نداشته باشند ونمیدانند منابع سالیانه خود را چگونه از طریق وزارت ورزش یا اسپانسزیسم تامین کند ویک پایش بعلت شکایات مربی ورزشکار درمجامع قضایی است به راه بسته ای میرسد که امروز شاهد ان هستیم وهرروز دامنه ان گسترده ترمی شود.
در حال حاضر تجربه ای که من طی سالیان متمادی در ورزش و رسانه دارم واگذاری این دوباشگاه فاقد هرگونه امکانات وبدهکار فقط وفقط درراستای تبلیغات روزهای پایانی خدمت مدیران فعلی در ورزش است.
اگر روزوروزگاری برای گریز از این معضلات دست وپا گیر باید چاره ای اندیشد باید نگاهی تازه امیخته با سیاست درایت. فرهنگ وقتصاد به این دوباشگاه قدیمی نگریست.
سرمایه های اصلی این دوباشگاه پیشکسوتان بازیکنان تماشگران وعلاقه مندانی هستند که نیمی از جمعیت هفتاد میلیونی ایران اسلامی را تشکیل می دهند باید دردرجه اول حفظ این سرمایه عظیم مردمی درسیاست کاری قرار گیرد و انگاه سیاست کلی ساماندهی این دوباشگاه پرطرفدار دردستور کار قرار گیرد.

نویسنده: سیروس جعفری