قبل از اینکه کنفدراسیون فوتبال آسیا حکم به کنار گذاشتن استقلال و پرسپولیس از مسابقات قهرمانی آسیا بدهد ، سازمان خصوصی مدعی بود: در صورت اعلام تراز مثبت دو باشگاه ، بخشی از سهام آنها ( که حاصل ارزش گذاری برند آنهاست) از طریق فرا بورس قابل عرضه خواهد بود.
بماند که درمقابل این ادعا باتوجه به میزان بدهی سرخابی ها از یک سو و مالکیت مشترک آنها سوالات زیادی مطرح بود، اما اینک و بدنبال حذف استقلال و پرسپوليس از آسیا (!) رییس محترم خصوصی سازی در تازه ترين اظهار نظر مدعي شده «پيمان مديريت» می تواند راهکار ي براي برون رفت از مشکلات سرخابی ها باشد. اگرچه در نگاه اول چنين راهكاري بسیار عقلایی به نظر می رسد، اما بررسی زوایای مختلف «پیمان مدیریت» با فرض اینکه پیمان گذار از کلیه شرایط واگذاری برخودار باشد اما صلاحیت و تجربه مدیریتي پیمان پذیر موضوعی است که به نظر می رسد بیش از اینکه بعنوان یک راهکار تلقی شود ولی مي تواند زمينه ساز نوعی فساد هم باشد!
اینکه رئیس سازمان خصوصی سازی بلافاصله و درپي نشست با برخی پیشکسوتان موضوع پيمان مديريت را پيش بكشد، به نظر می رسد از شرايط حاكم بر اين دو تيم به خوبی مطلع نيست؟
ايشان باید بداند همانقدر که دو هفته پیش در بیان قیمت گذاری ارزش معنوی سرخابی ها عجله به خرج داد، اکنون نیز با طرح پیمان مدیریت دارد به خطا می رود.
بررسی صلاحیت امتحان پس داده هایی که برخی طی سالیان حضورشان در این باشگاه ها به آلاف و الوف رسیدند بسیار حایز اهمیت است، به ویژه که بدانیم اولا کمیته فنی بازرگانی سازمان خصوصی سازی چه شاخصی برای ارزیابی کیفی وصلاحیت برخی ها اعلام می كند؟ و ثانیا دولت چگونه حاضراست مدیریت این دو تیم را به افرادی بسپارد که اکثریت طرفداران سرخابی سال هاست با شنیدن نام های تکراری چهره در هم می کشند؟
دولت، وزارت ورزش (به عنوان مالک این دو تیم )، سازمان خصوصی سازی ، دستگاه های امنیتی و نظارتی باید بدانند دو باشگاه موردنظر موش آزمایشگاهی نیستند. سرخابی ها متعلق به مردم هستند و اگر قرار است تصمیمی برای آنها گرفته شود ، باید نقش و سهم مردم کاملا مشخص باشد .
بازهم تاكيد مي كنیم پيمان مديريت راهكار بدي نيست اما فرد صلاحيت داري كه از مقبوليت و سلامت برخوردار باشد (كه برای رسيدن به مطامع خودنان را به نرخ روز نخورد) بسيار مهم است.
نویسنده: مجيد سعيدی