احتمال تعویق بازی های آسیایی هانگژو که هفته پیش منتشر شد، همه را به شک و شبهه واداشت، اما شورای المپیک آسیا موضوع دلواپسی کشورهای عضو درباره کرونا را مردود دانست و از برگزاری قطعی مسابقات در شهریور ماه خبر داد.
وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک اعلام کرد بلافاصله پس از پایان ماه مبارک رمضان باید با جدیت و عزم جدی به تدارک ورزشکاران رشته های مختلف بپردازند.
تعدادی از رشته های مدال آور از جمله کشتی آزاد و فرنگی، وزنه برداری، تکواندو، کاراته، جودو و ووشو، تیراندازی و دوومیدانی باید به درستی تدارک ببینند تا در رقابت با قزاقستان، مالزی، هند و تایلند در کسب رتبه چهارم آسیا موقعیت خود را تثبیت کنیم.
برخی از رشته ها از جمله قایقرانی و دوچرخه سواری که در ادوار گذشته مدال های رنگارنگی برای ما به ارمغان آورده بودند در دوران کرونا آسیب جدی دیدند و به درستی تدارک ندیدند.
مباحث مدیریتی هم در این زمینه دخیل بوده و به روشنی نمی توان درباره توانایی ورزشکاران این رشته ها در کسب مدال سخن گفت.
البته به توانایی و ظرفیت قهرمانان این دو رشته اعتقاد داریم، اما نمی دانیم مدیران و مسئولان ذیربط برای جبران عقب ماندگی ها چه طرح و برنامه ای دارند؟ در بوکس همین دغدغه را داریم .
چینی‌ها، کره ای ها، قزاق ها و هندی ها رقبای اصلی ما هستند و در هر دو رشته آقایان و بانوان مدال ها را درو می کنند.
اگر دورخیز ما برای کسب مقام چهارمی در رده بندی کلی مبتنی بر طراحی و برنامه ریزی باشد، باید کسب تک‌مدال های رشته های مختلف را هم مدنظر داشته باشیم.
در ژیمناستیک و شنا هنوز نتوانسته ایم در آسیا جایگاهی در کسب مدال داشته باشیم.
چین، کره، ژاپن و قزاق ها مدال های رنگارنگی را در رده آقایان و بانوان به دست آورده و در کسب مدال در رده بندی کلی از ما پیشی می گیرند. در رشته های تیمی هم باید با رقبای جدی مقابله کنیم. در بسکتبال مردان یقینا با چین مقابله جدی خواهیم داشت.
در والیبال مردان باید ستیزی حساس با ژاپن و کره داشته باشیم تابه مدال طلا برسیم.
در کبدی آقایان و بانوان هم که در گذشته به مدال طلا رسیده بودیم مانند گذشته هندی های را سد راه خود می ببنیم. کره و بنگلادش هم در‌کبدی سرمایه گذاری وسیعی داشته اند.
سرنوشت فوتبال و چگونگی‌حضور تیم امید هنوز به روشنی مشخص نیست.
کمیته ملی المپیک در این مقطع که مدیریت فوتبال با چالش جدی روبه رو است، لازم است با هماهنگی وزارت ورزش اقدامی عاجل برای تدارک و حضور تیم امید طراحی کند.
در یک جمع بندی کلی باید گفت: در قیاس با ادوار گذشته هنوز در فضای بازی های آسیایی قرار نگرفته ایم.
تلاش و فعالیتی که باید در فدراسیون ها سراغ داشته باشیم، با حساسیت واهمیت مسابقات پیش رو مطابقت ندارد.
این آسه آسه حرکت کردن فدراسیون ها و تدارک نصف و نیمه دیدن را نمی توان امیدوارکننده دانست.
کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش باید جلسات مکرر و منظمی با مدیران و روسای فدراسیون ها برگزار کند.
لازم است نوع برنامه ها و میزان آمادگی ورزشکاران هر رشته زیر ذره بین قرار گیرد.
اگر مشکلاتی وجود دارد، باید بفوریت رفع و رجوع شود و منابع مالی در اختیار قرار گیرد.
این نظارت و دقت را باید به صورت مستمر و هفتگی ادامه داد و ورزشکاران را با آمادگی کامل روانه رقابت ها کرد تا در کوران بازی ها افسوس فرصت های از دست رفته را نخوریم.
نویسنده: احمد میرزاییان