پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه
نیم نگاه

هر دم از این باغ خبری می رسد...

از وزنه برداری هر روز خبرهای تازه تری به گوش می رسد. ورزشی که روزگاری در تمام اوزان المپیکی بود و پولادمردانش یک خورجین مدال جهانی المپیک برای ورزش ایران به ارمغان آورده بودند.

امروز اما رئیس فدراسیون وزنه برداری که از هیچ سفری نمی گذرد، به ازای 2 ورزشگاه، 5 همراه را با خود به یونان می برد که یکی از آنها همسر رئیس هیات استانی است. واقعا در این فدراسیون چه می گذرد؟! تازه به دوران رسیده هایی که از تریبون مفت و مجانی صدا و سیما برای خودنمایی سوءاستفاده می کنند و مردم می گویند هرکس شرایط را تاب نمی آورد، بهتر است که برود، متوجه این تراژدی غمبار می شوند که بعد از فرار مغزها نوبت به ساق ها و دست ها و رسیده است. پریروز یکتا جمالی و امروز جهانفکریان دیگر دختر وزنه بردار کشور ما عطای ماندن را به لقایش می بخشند. اینجا کشور ما و جوانان ایران است، چرا با بی تفاوتی و سوء مدیریت اجازه این مهاجرت های تاسفبار را می دهیم. در حوزه سیاسی و اجتماعی خیلی وارد مسایل نمی شویم که سیاستمداران می توانند نظر بدهند، اما در ورزش این شیوه اداره امور نیست. یک بار دیگر هشدار می دهیم و از صمیم قلب می نویسیم که فدراسیون های ورزشی ما که بیشتر آنها به صورت جزیره ای اداره می شوند، ریشه بر تیشه صداقت در ورزش زدند. آقای سجادی دور مسابقات فلان و بهمان را خط بکشید و به داد فدراسیون های ورزشی ملک تیول شده برسید.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی