پيشكسوتان عزيز، قابل احترام و تاريخچه باشگاه ها هستند كه حضورشان در كنار تيم ها موجب مباهات و موجب دلگرمي است و البته افتخار برای فوتباليست هاي نوظهور.
تني چند ازپيشكسوتان در اولين تمرين پرسپوليس در فصل جديد حضور پيدا كردند.
چنين حضوری آن هم با محوريت فردی كه تا همين چند سال پيش پيشكسىوتان را فلان و بهمان خطاب می كرد، جای سوال دارد.
١- چرا تا قبل از اينکه مديران فوتبالی و ورزشی نظير مهندس عابدينی، داريوش مصطفوی، مرحوم خطيب، رحيمی، گرشاسبي، محمدحسن انصاريفرد، مرحوم حاج عباس انصاريفرد كه آزارش به مورچه نرسيد! سكاندار پرسپوليس بودند، پيشكسوتان اينگونه صف آرايي نمي كردند؟ چقدر ماجرای پول مردم در خريد سهام در اين صف آرايی تاثير گذار است؟
٢- به حضور برخی افراد شناخته شده كه بوی كباب را از صد فرسخی تشخيص مي دهند و ماهيت آنها براي جناح های سياسی همچون شعبان جعفری شناخته شده بحثی نيست. از حاج محمد مايلی كهن كه فردی متعهد، راستگو، متعهد، اخلاق مدار و... است متعج هستیم چرا وارد اين كارزار شده است ؟
وقتي عكس حاجی مايلی را در كنار برخی فرصت طلبانِ سودجو (كه بالغ بر ٤ دهه ازپرسپوليس به مثابه عابر بانک بهره گرفته اند) مشاهده کردیم، بلادرنگ ياد مصاحبه اخير دكتر دادكان افتادیم.
٣-از سوالات بعدی كه چنين حضوری با توجه به فضای حاكم بر فوتبال چه تاثيری بر عملكرد آتي سرمربي سرخپوشان خواهد داشت گذر مي كنیم؛ زيرا پيشينه عدم تعامل يحيی و بعضی ها گفتن ندارد!
راستی، از رئیس سازمان خصوصی سازی چه خبر؟
نویسنده: مجيد سعيدی