خبرگزاری وزین تسنیم و شفقنا هفته گذشته در مصاحبه با آقای مصطفوی از قول ایشان نقل کرده بودند که اینجانب تمام جریان را نگفتهام.
باید عرض کنم فرمایشات ایشان کاملاً درست است. این من بودم که از ایشان تقاضای استعفا کردم و تا عمر دارم مدیون آقای مصطفوی هستم که روی من را زمین نینداختند. حتی متن استعفا را هم من نوشتم. شرایط آن روز سختتر بود. آقای مصطفوی رئیس فدراسیون موفقی بود. ایشان پس از سالها تیم ملی را به جام جهانی برده بودند و در فیفا و AFC دارای موقعیت بودند و حرفشان خریدار داشت و اگر موضوع درز میکرد که معاون سیاسی وزیر کشور با دستور ریاست محترم جمهور مأمور رسیدگی به موضوع شده، حساسیت بیشتری ایجاد میشد. موضوع از این قرار بود که فردای روزی که تیم وارد کشور شد اگر اشتباه نکنم یازدهم آذر سال 1376 خود شیرینکنها که همواره در روزهای پیروزی پیدا میشوند، موضوع بردن تیم ملی فوتبال را به حضور جناب آقای خاتمی مطرح کرده بودند که حقیر مخالفت کردم. ما روزی به نام روز تجلیل از قهرمانان داشتیم و در آن روز از همه تقدیر به عمل میآمد. بردن مجزای فوتبال به نوعی تبعیض بود. آقای مهندس هاشمیطبا فرمودند شما اگر مخالفی، خودت نیا! حق نداری مانع رفتن تیم شوی! یکی از دلایل من برای نرفتن تیم آن روز این بود که آقای مصطفوی در ایران تشریف نداشتند و برای شرکت در مراسم قرعهکشی به سوییس رفته بودند. ضمناً انتخاب آقای پاشازاده به عنوان بازیکن در تیم جهان هم مورد اعتراض برخی از بچهها بود که ایشان با یک بازی چگونه انتخاب شده و جو تیم ملتهب بود که احساس میکردم در غیاب آقای مصطفوی مشکلاتی پیش آید. البته سفارشات لازم را به آقای افتخاری دبیر محترم فدراسیون کردم و به عنوان اعتراض خود نرفتم. آن روز بچهها در محضر ریاست محترم جمهور اعتراضات خود و مطالبات خود را بیان میکنند و آقای رئیس جمهور، آقای تاجزاده معاون سیاسی وقت وزارت کشور را مأمور رسیدگی مینمایند که نهایتاً منجر شد به تغییر آقای مصطفوی. ملاحظه میفرمایید که برای فیفا و AFC دلایل و مدارک کافی وجود داشته و اگر عرق ملی و عشق فوتبال و مردانگی آقای مصطفوی نبود، هر آن احتمال برخورد با ما وجود داشت. یادمان باشد آقای مصطفوی چنان نفوذی در FIFA داشت که به دعوت ایشان ریاست محترم فدراسیون وقت فیفا به تهران آمد و دو اخطارههای ما را بخشید و اگر نحوه برخورد ما را جناب آقای مصطفوی بزرگوارانه برخورد نمیکردند و به فیفا منعکس میشد، خدا میداند با چه عکسالعملی روبهرو میشد. خدا بر عزت آقای مصطفوی بیفزاید که عزت فوتبال کشور را پاس داشتند و انشاءالله با کرامت و بزرگواری که از ایشان سراغ دارم این حقیر ذلیل را مورد عفو قرار دهند.