جمعه هفتم اردیبهشت ماه
کام یحیی شیرین شد؛

درخشش صادقی و حضور یک ‌پدیده!

بازی چشم‌نواز سعید صادقی و برد شیرین‌ پرسپولیس کام یحیی و هواداران را شیرین کرد، اما نباید از ظهور یک پدیده در مرکز میدان بی تفاوت گذشت.

بازی هجومی و ‌تاکتیکی پرسپولیسی ها در مصاف با هوادار آن روی سکه را نمایان کرد.

بعد از پشت سرگذاشتن دوران بدنسازی و انجام چند هفته از مسابقات طبیعی که تیم ها رفته رفته به هماهنگی و انسجام تیمی برسند و نمایش های مطلوب تر، هماهنگ‌تر و تاکتیکی تر را ببینیم.

در هفته پنجم رویارویی تیم ها چشم‌نوازتر از دیدارهای پیشین بود. پرسپولیس سه گل به هوادار زد.

بازی تماشایی صادقی بیشتر به چشم آمد و کمتر به نقاط قوت و ضعف تیم گل محمدی توجه شد.

میزان ‌دوندگی و احاطه بر مرکز میدان بهتر از گذشته بود. گولیسیانی و زوج هماهنگی نشان دادند.

اسماعیلی فر در پست وینگر راست آماده بود و در تهاجمات نقشی موثر ایفا کرد. سرلک هافبکی سرحال بود و با سروش ارتباط خوبی داشت.

در خط حمله لوکادیا اگر چه هنوز از اضافه وزن رنج‌ می برد، اما در گلزنی و‌ جاگیری در محوطه  جریمه مهارتی خوب دارد.

سعید صادقی بهترین بازیکن میدان بود. مهدی ترابی مانند گذشته اثربخش و در خدمت تیم ظاهر شد. با آمدن شیخ دیاباته قطعا ضریب تهاجمی پرسپولیسی ها افزایش خواهد یافت.

در کنار این نمایش زیبا و تاکتیکی که صدرنشینی شاگردان گل محمدی را به همراه داشت، حضور یک بازیکن تازه وارد، از ظهور یک هافبکی موثر و آینده دار خبر داد.

سینا اسد بیگی پس از مصدومیت علیشاه به میدان آمد. هافبکی خوش استیل و با فیزیکی خوب که با دوندگی و جنگندگی معایب تیمش را در مرکز میدان پوشش داد.

حالا معلوم شد، به چه دلیل ذوب آهنی درصدد حفظ او بودند و... اسدبیگی در تمام نبردهای تک به تک حضوری دائمی داشت.

در بازیسازی و طراحی حملات مشارکت می کرد و در فاز تدافعی نقش اول را ایفا می کرد.

بازی او برابر هوادار، روزهای اوج کامیابی نیا را در خط هافبک تداعی کرد.

این پیشرفت سریع اسدبیگی و هماهنگی او با سرلک و سروش رفیعی را می توان برگ برنده چند دیدار نخست پرسپولیسی ها قلمداد کرد.

صیدی بزرگ که در طول فصل به کمک گل محمدی خواهد آمد و از ظهور هافبکی موثر خبر می دهد.

نویسنده: احمد میرزاییان