از فوتبال خوزستان که صحبت به میان می آید نام های بزرگ که آسیا را تحت الشعاع هنر خود قرار داده بودند در ذهن ما رژه می روند؛ زنده یادها پرویز دهداری، منوچهر سالیا، حسین کمالی، فریدون ممبینی، صفر ایرانپاک، حمید برمکی و ...

با فریدون ممبینی پیشکسوت فوتبال این خطه که به تیم های ملی بزرگسالان و جوانان دعوت شد در تیم های پایتخت مانند شاهین بازی کرد و مدیر عامل باشگاه کشاورز تهران شد.

وی با حسرت فراوان از روزگاری می گوید که استعداد مثل چشمه ای جوشان در زمین های خاکی اهواز و سایر شهرها می جوشید. مسجدسلیمان با نصیرعباس، آبادان و خوزستان با حسن نظری، علیرضا عزیزی، مجید حلوایی، ایرج سلیمانی، محراب شاهرخی و سر به آسمان غرور می سایید و بر تارک فوتبال ملی ایران می درخشید.

ممبینی که گوشه راست بازی می کرد، می گوید: فوتبال استان ما از زمانی رو به سقوط رفت که اشخاص غیرفوتبالی و به اصطلاح ما ورزشی ها نااهلان سکان امور را در دست گرفتند. بی توجهی به سازندگی و مربیان عاشق و دست یازیدن به بازیکنان وارداتی به مرور غبار فراموشی بر روی نام فوتبال خوزستان پاشید. دیگر دلسوختگانی همانند دکتر جمالی، علی پورجانکی و پرویز دهداری در گوشه و گوشه های زمین های این استان استعدادهای جوان و گمنام را نمی جویند. هرچه است گذران امور به صورت دفع وقت و رفع مسئولیت است.

ممبینی درباره دلایل حذف کشاورز از صحنه فوتبال کشور نیز می گوید: زمانی با اشتیاق فراوان کنار نایب رویین دل آقامدد و مرحوم دهداری با نیتی که مقصد نهایی آن ارتقای فوتبال ملی بود، وار تیمداری شدیم اما وقتی که باندبازی و سنگ اندازی ها را دیدیم، ترجیح دادیم کنار برویم و حتی به دعوت فدراسیون های وقت نیز جواب مثبت ندهیم.

نویسنده: صفر سرپرست