جمعه هفتم اردیبهشت ماه

وداع با جام از نوع قهوه تلخ....

با قبول شکست یک بر صفر تیم ملی فوتبال ایران مقابل آمریکا با جام جهانی۲۰۲۲ قطر وداع کردیم.

 خداحافظی از نوع قهوه تلخ در شرایطی صورت گرفت که می شد قهوه تلخ را تیم ملی آمریکا بنوشد.

می توانستیم در جام باقی بمانیم اما دیر متوجه چاره کار شدیم.

آمریکایی ها به ضعف های عدم برگشت مدافعان کناری ما که بازی رو به جلو را در روش خود داشتندکاملا پی برده و اساس حملات را از آن ناحیه طراحی می کردند.

گل برتری صعودشان به مرحله دوم از همان ناحیه طراحی شد جایی که میلاد محمدی، دفاع چپ ما بر سر جایش نبود.

کی روش خیلی دیر متوجه این ضعف آشکار شد، زمانی که خود محمدی مصدومیت را بهانه کرد و به میل خودش دستور تعویضش را صادر کرد.

گذشته از این نکته فاصله خطوط سه خط دفاع، هافبک و مهاجمان بد جوری چشم ها  را آزار می داد و این اتفاق صرفا از بابت عدم برگشت مردان سه جناح صورت می گرفت. خصوصا مردان خط میانی که بسیار با فاصله و باز با یکدیگر بازی می کردند و در پوشش نقش حلقه گم شده را داشتند.
از سویی دیگر با دو مهاجم در خط حمله دیده شدیم. مدافعان حریف بیشترین تمرکز خود را  برای از کار انداختن طارمی گذاشتند اما در سیستم کی روش آزمون مهاجم هدف بود و طارمی در سایه آزمون حرکت می کرد.

کی روش به دنبال آن بود تا طارمی بازی برگشت به عقب را داشته باشد تا هم خط میانی پرتعداد نشان دهد و هم در زمان حمله، طارمی در نقش مهاجم ایفای نقش کند.

این روش اجازه داد تا دیوار دفاعی تیم آمریکا در راه سازمانی نفس بکشد زیرا آزمون آن مهاجم همیشگی نبود.

در نیمه دوم دو نکته باعث شد تا چهره تیم ملی به همان سیمای قابل قبول تبدیل شود.

خروج اضافه های تیم به صورت تدریجی از ترکیب تیم مانند حاج صفی سنگین وزن و تمام شده، میلاد محمدی و آزمون.

نکته دوم فاصله گرفتن از تفکرات تاکتیکی کی روش و تبدیل شدن به فوتبال ناب ایرانی.

در این حالت با انجام بازی مستقیم دروازه آمریکا آماج حملات قرار گرفت که آمریکا خط دفاع سه نفره اش را با ایجاد چند تعویض به شش دفاع، آن هم با فراخوان مدافعان بلند قامت درجهت دفع توپ های بلند افزایش داد تا لایه های دفاعی مستحکم باقی بماند.

در این مقطع نیاز به بازیکن تکنیکی و فنی بود تا با کوبیدن به عمق دفاع و با قرار گرفتن در لایه های میانی خط دفاع حریف شکاف و آشفتگی را فراهم سازد.

متاسفانه چنین بازیکنی در ترکیب تیم دیده نشد.

اضافه شدن جلالی به ترکیب فاز تهاجمی تیم را به آنچه که از ابتدا دنبالش بودیم به درجه مطلوب رساند اما افسوس که جلالی هم دیر اضافه شد تا حرکات موزون او از جناح چپ آتش حملات را که از سوی این بازیکن صورت می گرفت بی تاثیر بماند.

گزارش: اکبر عزیزی