پرسپولیسی ها و استقلالی ها در مصاف با پیکان و نفت آبادان چیزی برای ارائه نداشتند.
فوتبال ساکن، بازیکنان کم تحرک و بی انگیزه و پاس های تکراری و بی آزار، بیننده تلویزیونی را هم آزار می داد.
دیشب برخی از بازیکنان سرخابی ها را دیدیم که پاس دادن را هم از یاد برده بودند. پرسپولیسی ها به جای بردن توپ در زمین حریف، شاید ده ها بار در خط دفاع توپ را با بیرانوند رد و بدل کردند، بی آنکه گزندی به حریف بزنند.
سرلک، صادقی کامیابی نیا، عالیشاه و نعمتی به قدری ساکن، کم اثر و کم تحرک بودند که این سوال در ذهن متبادر می شود که این ها در تمرین روزانه چه می کنند؟
عبدی و پاکدل هم گویی یادشان رفته فوتبالیست هستند. این دو پاس دادن ساده را هم از یاد برده بودند. جالب آنکه در مصاف با پیکانی که بسته بازی می کرد، تنها هافبک بازی ساز و طراح پرسپولیس(سروش رفیعی) نیمکت نشین بود!
استقلالی ها هم در آبادان حرفی برای گفتن نداشتند. قائدی، مهدی پور، یامگا، حردانی، مرادمند و سعید مهری در زمین بدون هدف می دویدند. جالب اینکه ساپینتو در کنار زمین آرام و قرار نداشت و با جدیت بازیکنانش را به تهاجم و یورش به دروازه حریف تهییج می کرد. بازیکنان این دو تیم که سرمایه فوتبال کشور به حساب می آیند و میلیون ها علاقمند و طرفدار در جای جای کشور دارند، باید قدر موقعیت را بدانند. جدیت در تمرینات روزانه و تلاش برای آماده نگه داشتن بدن و ایجاد تعادل در امور تغذیه، بدنسازی و استراحت از ملزومات فوتبال حرفه ای است.
به نظر می رسد این فاکتور ها در نزد بسیاری از نفرات دو تیم مورد توجه قرار نمی گیرد. کادر فنی دو تیم لازم است در این زمینه دقت بیشتری داشته باشند و بازیکنان را زیر نظر بگیرند. البته باید توجه داشت برگزاری بازی ها در ورزشگاه‌های خالی، انگیزه را از بازیکنان گرفته و وقفه طولانی در برگزاری لیگ هم مزید بر علت شده است.
بازیکنان جوان پیکان و نفت را باید ستود که با انگیزه بیشتر و تکاپوی افزون تردر برابر بازیکنان سرشناس رقبا ایستادند و پا پس نکشیدند. نفتی ها از قضاوت داور لطمه دیدند. داور مسابقه به جای اخراج حردانی مدافع استقلال به دادن کارت زرد بسنده کرد و فرصتی ایده آل را از نفتی ها گرفت.
نویسنده: احمد میرزاییان