پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه
پله گنج ملی فوتبال برزیل

مردی که جاودانه شد

پله از دار دنیا رفته است، اما جادویش ماندگار خواهد بود.

ظرافت، ورزشکاری و حرکات مسحورکننده او بازیکنان و هواداران را متحیر می ساخت. او با سبکی سریع و روان انقلابی در این ورزش ایجاد کرد. استعدادی مانند سامبای که ظرافت کشورش را در زمین نشان می داد.

پله برزیل را به اوج فوتبال رساند و در سفری که در خیابان ‌های ایالت سائوپائولو آغاز شد، به سفیر جهانی ورزش تبدیل شد، جایی که او جوراب پر از روزنامه یا پارچه ‌های در هم لولیده را لگد می‌زد.

منابع مختلف، با شمارش مجموع بازی های پله را بین 650 (بازی‌ لیگ) تا 1281 (همه بازی‌ بزرگسالان، برخی در برابر رقابت ‌های سطح پایین) فهرست می‌کنند. بازیکنی که به او لقب پادشاه داده شد در جام جهانی 1958 سوئد در 17 سالگی به جهان معرفی شد.

او پس از به ثمر رساندن دو گل در پیروزی 5-2 برزیل مقابل میزبان در فینال، روی دوش هم تیمی ها از زمین خارج شد. وقتی برزیل در سال 1962 عنوان قهرمانی جهان را حفظ کرد، مصدومیت او را به دو بازی محدود کرد، اما پله نماد قهرمانی کشورش در جام جهانی 1970 مکزیک بود. وی در فینال گلزنی کرد و کارلوس آلبرتو را با یک پاس بی‌ هیاهو برای گل آخر در پیروزی 4-1 مقابل ایتالیا آماده کرد.

پله با نام Edson Arantes do Nascimento در شهر کوچک Tres Coracoes در داخل ایالت Minas Gerais در 23 اکتبر 1940 به دنیا آمد. او در سال 1956 در سن 16 سالگی برای اولین بار با باشگاه برزیلی بازی کرد و این باشگاه به سرعت شهرت جهانی پیدا کرد. حضور او با سانتوس بیش از سه دهه طول کشید تا اینکه پس از فصل 1972 به نیمه بازنشستگی رفت. باشگاه های ثروتمند اروپایی سعی کردند او را جذب کنند، اما دولت برزیل برای جلوگیری از فروش وی مداخله کرد و او را یک گنج ملی اعلام کرد.

زندگی نامه او در سال 1977، زندگی من و بازی زیبا، این عبارت را به بخشی از فرهنگ لغت فوتبال تبدیل کرد.

پله که سال گذشته توموری را از روده بزرگش برداشته بود، در بیمارستانی در سائوپائولو درگذشت.

پله، فوتبالیست اسطوره ای برزیلی که از فقر پا برهنه برخاست تا به یکی از بزرگترین و شناخته شده ترین ورزشکاران تاریخ معاصر تبدیل شود، در سن 82 سالگی درگذشت.
بیمارستان آلبرت انیشتین سائوپائولو، جایی که پله تحت معالجه بود، گفت که او در ساعت 3:27 بعدازظهر (18:27 به وقت گرینویچ) روز پنجشنبه به دلیل نارسایی های متعدد ارگان ناشی از پیشرفت سرطان روده بزرگ مرتبط با وضعیت پزشکی قبلی خود درگذشت.

ادسون در سفر خود، جهان را با نبوغ خود در ورزش مسحور کرد، جنگ را متوقف کرد، کارهای اجتماعی را در سرتاسر جهان انجام داد و چیزی را که بیشتر معتقد بود درمان همه مشکلات ما بود، گسترش داد: عشق، پیام او امروز به میراثی برای نسل های آینده تبدیل می شود.

ناسیمنتو خطاب به مردم برزیل نوشت: هر چیزی که هستیم به لطف شماست. ما شما را بی نهایت دوست داریم. روحش شاد.
پس از قهرمانی آرژانتین در جام جهانی در 18 دسامبر در قطر، پله تصویری را در شبکه های اجتماعی از تیمش در حال بلند کردن جام منتشر کرد و از عملکرد کاپیتان لیونل مسی، کیلیان امباپه ستاره نوظهور فرانسه و غافلگیرکننده نیمه نهایی مراکش تمجید کرد.

او گفت: امروز، فوتبال مانند همیشه داستان خود را به شیوه ای جذاب بازگو می کند. تماشای این منظره از آینده ورزش ما چه هدیه ای بود.
بازیکنان و هواداران برزیل در قطر نیز بنر هایی را در داخل و خارج از زمین پخش کردند که تصویری از این بزرگ فوتبال در آن نقش بسته بود و برای او آرزوی بهبودی کردند.

گزارش: هستی رفیعی