پرسپولیس با اصلاح تاکتیک تیمی و بهره بردن از تصمیمات شجاعانه یحیی در چینش ترکیب هجومی به اهداف خود رسید و با دو پیروزی با ارزش برابر گل گهر و نساجی قهرمانی نیم فصل را جشن گرفت.
بسیاری از اهالی فن با جدا شدن لوکادیا و آسیب دیدگی دیاباته شرایط سختی برای سرخپوشان در فاز تهاجمی پیش بینی می کردند. این شوک غیر منتظره، فرصت خوبی برای تغییر در نگاه یحیی گل‌محمدی و دستیارانش ایجاد کرد. یحیی محافظه کاری را کنار گذاشت و با توجه به آسیب دیدگی عالیشاه و کامیابی نیا به یک باره ریسکی عمل کرد.
استفاده از دو جوان انرژیک و پر تحرک در میانه میدان و فاز تهاجمی و بالا بردن میزان دوندگی و رجعت دادن وحید امیری به خط حمله پرسپولیس را دست نیافتنی کرد.
محمد عمری و اسد بیگی در دو دیدار گذشته فرشته نجات یحیی و گمشده سرخپوشان بودند. درخشش این دو و بازی سازی عالی صادقی و ترابی در فاز تهاجمی دو پیروزی ارزشمند به نام قرمز ها به ارمغان آورد. در بازی های گذشته اشاره داشتیم که پرسپولیسی ها در بازی سازی فاقد سرعت لازم هستند و انتقال توپ از فاز تدافعی به زمین رقبا با کندی صورت می گیرد. این معایب تیمی به کلی در دیدار با گل گهر و نساجی پوشش داده شد و بازی رو جلو و افزایش سرعت در تهاجم چاشنی کار شد.
دیروز پرسپولیسی ها در کار های ترکیبی بی نظیر بودند. اسماعیلی فر و نعمتی به عنوان دو پیستون کناری مشارکتی دائمی و موثر داشتند. ترابی و صادقی قدرت پاس دهی خود را نشان دادند. امیری بی محابا دوید و پایه گذار حملات شد.
عمری یک مهاجم سایه و پرتحرک بود.دو گل زیبای او غیبت لوکادیا را پاک کرد. در مجموع باید گفت: پرسپولیسی ها رفته رفته با تنوع تاکتیکی و هماهنگی در دفاع و حمله به آرایش مطلوب رسیده اند. در امور دفاعی هم گلویسیانی و پورعلی گنجی زوج ایده آلی شده اند و بیرانوند هم نقطه اتکا تیم به شمار می رود.
برتری پر‌گل سرخپوشان در مصاف با نساجی و قهرمانی در نیم فصل و ارائه بازی های تهاجمی از سوی شاگردان یحیی را باید نوید دهنده قلمداد کرد. رقبا با جدیت در تعقیب پرسپولیس هستند و این موضوع بر گرمی رقابت‌ها در دور برگشت خواهد افزود. دیروز نساجی در امور دفاع متزلزل نشان داد و از حملات پر تعداد خود به ویژه در نیمه دوم نتیجه ای نگرفت.
نکته قابل بحث اخراج مهدی ترابی و جدل لفظی او با احمد موسوی مدافع نساجی بود که برای لحظاتی بازی را به چالش کشید.
نویسنده: احمد میرزاییان