پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه
تناقض در گفتار و عمل؛

چرا مربیان ایرانی قبول مسئولیت نمی کنند؟

در برهه حساس کنونی بسیاری از مربیان ایرانی از قبول مسئولیت در تیم ملی طفره می روند، اما اسکوچیچ در بحرانی ترین شرایط لباس رزم پوشید و وارد میدان مین شد!

مهدی تاج در سفر به خوزستان و در حضور اهالی رسانه در باره انتخاب مربی تیم ملی گفت: در شرایط فعلی هر مربی ایرانی که قبول مسئولیت کند ایثار کرده است!!

البته ما با این عبارت تاج زاویه جدی داریم و به صراحت می گوییم هر فردی که در این مقطع پست مربیگری تیم ملی را بپذیرد در واقع خودکشی کرده و اعتبار چندین ساله خود را زیر پا گذاشته است!

در جام ‌جهانی تیم ‌های عربستان، ژاپن، کره و استرالیا را سرحال، هماهنگ و منسجم دیدیم. باید قبول کنیم تقابل با این رقبای آماده و یکدست در جام ملت ها کاری سخت و دشوار خواهد بود. از طرفی شرایط آماده سازی و تدارک مناسب تیم ملی هم فراهم‌ نیست. بنابراین در صورت شکست در جام ملت ها، آوار بر سرمربی فرود خواهد آمد و او متهم اول و آخر به شمار می آید.

امیر قلعه نوعی یک بار این تجربه تلخ را آزموده و او و همکارانش حق دارند تا از قبول مسئولیت طفره بروند.

از قدیم گفته اند سری که درد نمی کند دستمال نمی بندند!!

اگر قدری به عقب برگردیم و شرایط گذشته و شکست های فاجعه بار در زمان ویلموتس را واکاوی کنیم‌، به وضوح درمی‌یابیم که اسکوچیچ با چه ریسک و چه شجاعتی قبول مسئولیت کرد!در آن زمان تیم‌ ما در آستانه حذف از جام جهانی بود و یک تساوی از سه دیدار باقی مانده هم حکم به حذف ما‌ می داد. در آن بلبشو و آشفته بازار اسکوچیچ با تمام توان به میدان آمد و تیم ‌ما را به ساحل نجات رساند.

متاسفانه تاج و همکارانشان به ‌مجرد حضور در فدراسیون چشم بر تمام‌ مسائل بستند و با یک حرکت خزنده نسخه اسکوچیچ را پیچیده و کی روش را بر مصدر امور قرار دادند. جالب اینکه تاج که حالا مورد سوال واقع شده و تاخیر در انتخاب مربی او را در تنگنا قرار داده،‌ از ایثار مربیان ایرانی سخن ‌می گوید.

از قدیم گفته اند: کوه به کوه نمی رسد ولی آدم به آدم می رسد. این نکته به تاج و دیگر مدیران ورزش یاد آور می شود که آنها باید در همه حال، پاسخگوی اعمال و رفتار خود باشند و تضاد ‌منافع باعث نشود پا روی حق بگذارند و بی عدالتی و تصمیم‌گیری های غلط را چاشنی کار کنند!!

نویسنده: احمد میرزاییان