پس فردا تیم های فوتبال استقلال تهران و تراکتور تبریز در چارچوب جام حذفی باشگاه های کشور با هم مقابله می کنند.

دو تیم با ریشه های کهن و طرفدارانی که اضلاع دوستداران فوتبال در کشورمان را تشکیل می دهند. درباره استقلال فراوان نوشته و گفته ایم ولی چه سود که هنوز مشکلی از هزاران مشکل این باشگاه معتبر و دارای تاریخ پرافتخار حل نشده است اما بحث امروز ما درمورد فوتبال دامنه های سهند و سبلان است.

استانی که نزدیک به یک قرن در این ورزش سابقه دارد و تبریزیان و اطرافیان این منطقه از زمان مظفر الدین شاه فوتبالی پیشرفته داشتند تا جایی که بزرگ مردی چون حسین صدقیانی از شهر سلماس آذربایجان یعنی حوالی سال 1320 سرمربی تیم ملی فوتبال ایران را بر عهده گرفت.

بعد از آن نیز ستارگان زیادی از این خطه برخاستند کریم باقری، رسول و حسین خطیبی، سیروس الدین محمدی، ستار همدانی، یونس باهنر، دکتر نیک مهر، رحیم مه نمای اقدم آقای گل جام تخت جمشید، اسماعیل هلالی، علیرضا اکبرپور و... شخصیت های ممتاز فوتبال آذرایجان شرقی بودند.

فراموش نمی کنیم که در سطح باشگاهی روزگاری تراکتور کنار ملوان انزلی گل سر سبد فوتبال شهرستان های ایران بودند اما عجیب اینکه در دهه های اخیر فوتبال تبریز با همه ی امکاناتی که دارد و مهمتر تماشاگران پرشوری که بی نظیر هستند هرگز نتوانستند جایگاه واقعی خود را تکرار کند شاید زمان تونی ملقب به عمو سبیل یکی از ایام خوش فوتبال این خطه بوده باشد اما امروز فوتبال تراکتور دور خود می چرخد و فقدان مدیرت شایسته را فریاد می زند.

متاسفانه اگر از جام حذفی فکتور بگیریم تراکتور سازی هرگز هیچ مقامی در سطح باشگاه های لیگ برتر ثبت نکرده است آیا جام حذفی و رویارویی با استقلال و تغییر و تحولاتی که در این باشگاه رخ داده می تواند طلسم پاپیچ های سالیان دور را از فوتبال تبریز و تراکتور بشکند؟ امیدواریم هستیم....

نویسنده: حسین علی اسماعیلی