ایام طلایی با وعده های توخالی گذشت و صندلی مربیگری تیم ملی خالی ماند.
بیم آن داریم که با صحنه گردانی و خرید زمان باز هم کی روش بر مصدر امور قرار گرفته و وقایع چند سال پیش تکرار شود!!
در یک ماه گذشته بحث انتخاب مربی ایرانی برای تیم ملی رسانه ای شد و اسامی ریز و درشتی هم در صدر اخبار ورزشی قرار گرفت. در مقطعی خاص نام جواد نکونام اعلام و بعد از آن اسامی جدیدی چون قلعه نوعی، فرهاد مجیدی، گل محمدی و دایی بر سر زبان ها افتاد.
با گذشت زمان و سکوت معنادار تاج و همکارانش مشخص شد در پشت صحنه خبرهایی هست و برخی در صدد تحمیل عقیده و نظر شخصی خود هستند و هیات رئیسه هم در نهایت در برابر فشار های جانبی تسلیم خواهد شد!
در روز های اخیر از حضور برانکو هم در تیم ملی یاد شد. برانکو هم اینک با تیم عمان در مسابقات کشور های حاشیه خلیج همیشه فارس حاضر بوده و تا سال آینده با آنها قرارداد دارد.
از گوشه و کنار اخباری در خصوص اخراج برانکو از تیم ملی عمان شنیده می شود که به واقعیت نزدیک نیست و عمدتا مصارف داخلی دارد!
شخصا اعتقاد دارم گزینه اول و آخر فدراسیون فقط کی روش است. این رفت و آمد ها و اعلام اسامی متعدد از مربیان ایرانی و بی نتیجه ماندن وعده ها را باید مدیریت پشت صحنه قلمداد کرد که مسبوق با سابقه است.
سال ها پیش هم کمیته ای مرکب از افراد شاخص فوتبالی از جمله حشمت مهاجرانی، شاد روان محمود یاوری، علی پروین، مرتضی محصص و بیژن ذوالفقار نسب به عنوان کمیته فنی یاد شد. پست مربیگری تیم ملی هم قرار بود به امیر قلعه نوعی سپرده شود.
اعلام این نفرات تنها حرف بود و حرف! چون پست مربیگری از قبل مشخص شده بود!
اینک مانند مار گزیده ای که از ریسمان سیاه و سفید واهمه دارد بیم آن داریم که آن وقایع تکرار شود. در روز های گذشته برخی اظهار نظر ها این ایده را تقویت می کند که فدراسیون در نهایت با کی روش توافق خواهد کرد.
مهدی تاج اخیرا گفته است هر مربی ایرانی که در برهه فعلی قبول مسئولیت کند ایثار و از خود گذشتگی کرده است! او به خوبی می داند که تیم ملی در جام ملت ها شرایط سختی دارد.
قلعه نوعی، نکونام مجیدی و دیگر نفرات هم در چنین اوضاع و احوالی به خواسته فدراسیون تن نخواهند داد. به جهت مالی هم قبول این مسئولیت خطیر مقبول نیست و مربیان داخلی به خوبی می دانند که این پست از ثبات لازم برخوردار نیست و اعتبار آنها را زیر سوال می برد.
بنابراین زمانی که بحث استفاده از مربیان ایرانی کنار گذاشته شد و هیچیک از نفرات حاضر به همکاری نشدند، شرایط و بستر لازم برای حضور مربی مورد نظر فراهم می شود.
باید در نظر داشت که استفاده از مربی درجه اول خارجی مستلزم داشتن شرایط خوب مالی است. به جهت تحریم های ظالمانه و محدودیت های مالی و انتقال پول هم مشکلاتی داریم که ورود مربیان شاخص را غیر ممکن می سازد. در این اوضاع و احوال کی روش یک مربی دم دستی است که با شرایط فدراسیون سازگاری دارد و می توان با قراردادی سهل او را سکاندار هدایت تیم ملی کرد.
البته برخی از اعضا هیات رئیسه گفته اند که تحت هیچ شرایطی تن به خواسته مهدی تاج نمی دهند و حضور کی روش را نمی پذیرند.
باید دید این نفرات در نهایت چه تصمیمی خواهند گرفت و چه کسی مربی تیم ملی خواهد شد؟
نویسنده: احمد میرزاییان