پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه
امان از تشر های مقطعی و زودگذر؛

زخمی که بر دلها نشست!

وقایع تلخی که در فوتبال پایه در مشهد رخ داد،‌ مولود کم‌کاری، بی توجهی و عدم ‌نظارت بر عملکرد مدارس فوتبال و آکادمی ها در جای جای کشور است.

این دکان های دو نبش و سراسر ایراد سال ها هم خانواده ها را سر کیسه کردند و هم فرهنگ و اخلاق را به سخره گرفتند. صاحب این قلم طی ۳۹ سال فعالیت رسانه ای که از کودکی با بازی فوتبال سر و کار دارد، به کرات در باره ناهنجاری، فساد و بی بند و باری در مدارس فوتبال و تیم‌ های پایه مطالب متعددی را به رشته تحریر در آورده و دغدغه همیشگی خود را آشکارا بیان کرده است.

با تلخکامی تمام و تاسف عمیق باید یاد آور شوم هیچگاه عزم و اراده ای از سوی مسئولان و متولیان برای برخورد قهری با ابن ناهنجاری ها ندیدم.

اظهارات اخیر افراد و مسئولان ورزش در برخورد با این موضوع اسف بار را هم خیلی جدی نمی پندارم، زیرا افراد ذی نفوذ که انتفاعی دائمی از مدارس فوتبال و تیم ‌های پایه دارند به لطائف الحیل این موضوعات را در نطفه خفه می کنند.
مدیران ذیربط هم برای استمرار حضور خود در عرصه فوتبال، عمدتا با مصلحت اندیشی از کنار این بی اخلاقی ها و ناهنجاری ها عبور می کنند. تاسف بعدی متوجه نهاد های نظارتی در وزارت ورزش و سازمان‌های مشابه است، که با بی تفاوتی با این مسائل برخورد می کنند. انتظار جامعه ورزش در مقطع فعلی از نهادهای مسئول این است که با تمام وجود این موضوع را تعقیب و با خاطیان برخورد جدی داشته باشند.

لازم است برای صدور مجوز به افراد و مربیان‌پایه دقت و حساسیت بیشتری معطوف شود. برخی از این افراد پول کلانی از والدین دریافت می کنند و وعده های توخالی به خانواده ها می دهند، که نمونه های بارزی از آن را در فوتبال پایتخت و جای جای کشور می بینیم.

لطفا برای یک بار هم که شده، توپ و تشر های زودگذر و بی خاصیت را کنار بگذارید و در این پرونده خاص با جدیت عمل کنید و جوابگوی مطالبات جامعه و خانواده ها باشید.

نویسنده: احمد میرزاییان