هفتم بهمن ماه زادروز یکی از خوشنام ترین کشتی گیران کشور ما است که با گذشت سال ها همچنان مرام پهلوانان را حفظ کرده است.

حاج محمدرضا طالقانی که در سال 1331 در محله گذر مستوفی در خونگاه تهران پا به عرصه وجود گذاشت، سوای افتخاراتی که بر روی تسک کشتی به نام ایران عزیز خلق کرده است در کسوت فدراسیون های کشتی و باستانی منشا خدماتی ارزشمند و به یاد ماندنی بوده است.

خوش رفتار، خوش گفتار و متواضع بوده و اگر بگوییم نیمی از زندگی خود را وقف خدمات خیرخواهانه و مردم دوستانه سپری کرده است سخنی به گزاف نگفته ایم.

متاسفانه عادت نداریم که خوشنامان عرصه ورزش را در دوران حیات آنگونه که لازم است پاس بداریم اما اصالت مانند گوهر است که هرگز زیر غبار زمان گم نمی شود و حاج رضا محمد طالقانی یکی از گوهر های گرانبهای کشور ما محسوب می شود.

محمدرضا طالقانی متولد 7 بهمن 1331 در تهران، قهرمان سابق کشتی است.

تحصیل کرده هنرستان می باشد که از نوجوانی وارد کشتی شد و توانست 8 مدال بین المللی کسب کند تا اینکه سال 57 محافظ امام خمینی (ره) شد.

در سال 1346 وقتی 15 ساله بود کشتی را شروع کرد و تا سال 1360 توانست 8 مدال جهانی کسب کند، 3 بار پهلوان پایتخت شد و 7 سال نیز قهرمان تیم ملی بود.

در آبان سال 1357 وقتی 26 ساله بود در مخالقت با رژیم پهلوی برگزاری جام بین المللی آریامهر را برهم شد سپس راهی محل اقامت امام خمینی (ره) در فرانسه شد.

 او سه هفته بعد به ایران بازگشت تا مقدمات حضور امام را مهیا کند تا اینکه با قطعی شدن ورود امام در 12 بهمن 1357 بعنوان محافظ وی در ورودی دانشگاه حضور داشت.

 طالقانی چند سال بعد وارد هیئت کشتی شد، سپس سال 1371 به مقام دبیرکلی فدراسیون رسید تا اینکه سال 1381 رئیس فدراسیون کشتی شد.

با درخشش تیم ملی ایران او در سال 1384 به نایب رئیسی کنفدراسیون آسیا رسید اما یکسال بعد توسط محمد علی آبادی از کار برکنار شد.

سال 1389 اعلام شد او دوباره رئیس فدراسیون کشتی شده اما روز بعد حکم عوض شد تا اینکه بعدها به فدراسیون پهلوانی و زورخانه ای رفت.

 دو بار می خواستند مرا ترور کنند، دوستان می گفتند محافظ داشته باشم و با خودم اسلحه حمل کنم اما من موافقت نکردم، چون نمی خواهم در رختخواب بمیرم.

 من متعلق به این مردم هستم و باید همیشه در میان مردم باشم.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی