عملکرد نيمکت تیم فولاد این نگرانی را به وجود آورد که آیا قرار است کادر فنی این تیم در لیگ قهرمانان آسیا هم تا این حد ناشکیبا باشند‌؟

این اولین بار نیست که شاهد حواشی در بازی تیم فولاد هستیم. معمولا فولادی ها نیمکت شلوغی دارند و شلوغ بازی دیگر برای آنها به یک شگرد بزرگ تبدیل شده است. این که جایی شما زورت به حریف نمی‌رسد و می‌خواهید با این کارها ضعف تیم را برطرف کنید یک اتفاق تکراری است. مشابه آن را از کارلوس کی‌روش در بازی با کره جنوبی دیدیم.

نکونام هم که شاگرد خلف این مرد پرتغالی است در نتیجه این کارها را خوب بلد است. با این تفاوت که کی‌روش در یک بازی تیم ملی و جایی که می‌دانست به نتیجه نمی‌رسید این کار را کرد اما نیمکت فولاد در همه بازی ‌ها شلوغ بازی در می‌آورد و به نوعی مشکل‌ساز می‌شود به حدی که بازیکنان خودی هم تمرکزشان را از دست می‌دهند و همه چیز به هم می‌ریزد.

این شاید از ضعف فنی فولاد یا نداشتن مهره‌های تاثیرگذار باشد که بار اصلی را روی دوش کادر فنی می‌اندازد و چنین واکنش‌هایی را می‌بینیم.
این اتفاقات اما دلیل نمی شود که رقیب نیز کاسه داغ تر از آش شده و به جای قبول مسئولیت این شکست تقصیر را به گردن رقیب بیندازد. وینگرهای پرسپولیس یک پاس درست و یا یک سانتر خوب برای مهاجم بلند قامت این تیم ارسال نکردند. در خط دفاع صلابت همیشگی را ندیدم و میزان اشتباهات بازیکنان پرسپولیس و لو رفتن توپ در نیمه زمین خودی به شدت محسوس بود. این ها می تواند از دلایل شکست تیم پرسپولیس باشد. تیمی که برای قهرمانی بسته شده باید قبل از هر چیز نقاط ضعف خود را بشناسد و پس از آن اگر خود هیچ تقصری در شکست نداشت دهان باز کرده به حریف انگ بچسباند.

با این حال نمی شود از عیب ها و ایرادات تیم یاغی نکونام چشم پوشی کرد. آنها از دو سال قبل این رفتارها را شروع کردند و همچنان ادامه می دهند. هنوز یادمان نرفته است درگیری با تیم استقلال در زمان محمود فکری که چه جنجالی به پا شد یا بازی با تراکتور که منصوریان را شوکه کردند.

قطعا بازی با گل گهر، سپاهان، نساجی و پیکان هم یادتان هست. در همه این بازی ها و البته چند بازی دیگر اتفاقات بدی افتاد. رفتار هایی زننده که در نهایت روی بد فوتبال را به ما نشان داد. یک جست و جوی ساده در اینترنت نشان می دهد که نیمکت فولاد ید طولایی در این قبیل رفتارها دارد. مصاحبه های متعددی از مربیان مختلف وجود دارد که نشان می دهد فولادی ها در اغلب بازی ها نیمکت تیم حریف را عصبانی کرده اند.

اتفاقات بازی تیم های فولاد و پرسپولیس همه دوستداران فوتبال را نگران کرده است. نه به این دلیل که دو طرف از خجالت هم درآمدند بلکه به دلیل موقعیتی که باشگاه فولاد به عنوان نماینده فوتبال ایران در آسیا دارد! نیمکت فولاد وضعیتش به صورتی است که مطمئناً در بازی‌های آسیایی به این تیم آسیب خواهد زد. به هر حال فوتبال آسیا با کسی شوخی ندارد و نمی شود به هر چیزی اعتراض نشان داد و این کارت ها و اخراج ها می‌تواند خطرناک باشد و به فوتبال ایران ضربه خواهد زد و فولاد در آسیا با این نیمکت دچار مشکل می شود.

به نظر می رسد نیمکت هر باشگاه ایرانی به یک روانشناس نیاز دارد. فردی بالغ و توانا که تحت تاثیر قرار نگیرد و نقاط ضعف فرهنگی را پوشش دهد. اتفاقاتی که در بازی فولاد و پرسپولیس رخ داد و پیشتر در بازی دیگر تیم ها نیز شاهد آن بودیم و الفاظی که در ادامه این حواشی به کار بده شد همه نشان از یک فرق فرهنگی دارد. اینجا است که ما متوجه نام بی محتوای باشگاه فرهنگی ورزشی می شویم. نامی که به این دلیل نهاده شده تا قبل از این که کمیته انضباطی، بازیکنان و مربیان خاطی را به دلیل رفتار ناشایست به کمیته انضباطی فرا بخواند، باید در خود باشگاه به آن رسیدگی شود.

آیا در خود باشگاه جلسه‌ای جهت رسیدگی به چنین رفتار هایی برگزار می شود؟ قطعا نه. همین بیانیه‌ هایی که بعد از بازی دو تیم منتشر شد خود گواه این ادعا است. باشگاه ها نه تنها رسیدگی نمی کنند بلکه فکر می کنند با پشت مربی و بازیکن در آمدن به وظیفه خود عمل کردند در حالی که فقط خود را در حد سه امتیاز نزول دادند و سه امتیازی که حکم حفظ سمت و جایگاه را دارد و لا غیر. این دیدار جدا از این که کیفیت فنی سطح بالایی نداشت، آن قدر حواشی و بی اخلاقی داشت که همه مردم را متاسف و دل زده کرد آن هم در شرایطی که مردم به دلیل مشکلات معیشتی کمترین اهمیتی به فوتبال نمی دهند اما در همین شرایط سخت برخی برای فوتبال این چنین به جان هم افتاده و به هم توهین می کنند.

گزارش: نیلوفر مژدهی