شجاعت ابتدایی منصوریان در اخراج بیرانوند را باید ستود، اما نمی دانم گستاخی او در باره پنالتی واضح روی ترابی را باید به حساب لجبازی گذاشت یا دید ناکافی اش!!

صاحب این قلم بر اساس سبقه طولانی در عرصه رسانه و به گواه مطالب گذشته همواره حامی و پشتیبانی داوران بوده است. کار قضاوت در هر عرصه ای باید مبتنی بر عدالت و شرایط مساوی باشد، به ویژه در عرصه ورزش که با روح جوانمردی و راد منشی عجین است.

این روز ها تهاجم بی وقفه ای در فوتبال را شاهد هستیم. با شروع دور برگشت مسابقات لیگ برتر و حساسیت رقابت‌ ها اقتضا می کند تا کمیته داوران با چیدمان درست نفرات و توجیه آنها زمینه ساز عدالت و آرامش در پیکارها باشد.

در بررسی و تحلیل های گذشته اشاره داشتیم که لغزش و اشتباه با بازی‌های ورزشی از جمله فوتبال عجین است. همانطور که احتمال دارد مربی در چینش نفرات و اتخاذ تاکتیک تیمی دچار اشتباه شود و بازیکن هم‌ در زمین لغزشی داشته باشد، باید قبول کنیم که داور هم می تواند در یک صحنه دچار اشتباه شود.

ندیدن یک خطای پنالتی یا یک آفساید را می توان به حساب دید ناکافی یا استقرار بد داور و تیم همراه او گذاشت. متاسفانه نداشتن سیستم var در کشور معادلات را به هم ریخته و بیش از هر موردی داوران را مورد تهدید و مواخذه قرار داده است. مادامی که این موضوع بر طرف نشود، این تهدیدها و مناقشه ها فزونی خواهد یافت و فوتبال ما را به بیراهه سوق خواهد داد.

از طرفی تیم هایی که از قضاوت داوران لطمه دیده و متضرر شده اند یقینا واکنش ها و ارزیابی های مختلفی خواهند داشت و این موضوع خطر بالقوه ای است که فوتبال را تهدید می کند. از بد حادثه و در دو مسابقه اخیر پرسپولیس با فولاد و آلومینیوم دو پنالتی واضح برای آنها گرفته نشده و مربی آنها به طور صریح می گوید که این اشتباهات عمدی بوده است نه سهوی!

از طرفی داد و قال نیمکت نشینان هم بر نحوه قضاوت داوران اثر منفی گذاشته است. پرسپولیسی ها اعتراضات دامنه دار نیمکت نشینان فولاد را باعث ترس و واهمه ینیادی فر می دانند که خطای مدافع را روی دیاباته نگرفته است و... صاحب این قلم قضاوتی در این زمینه ندارد، اما این سوال را در ذهن مرور می کند، چطور منصوریان در آن فضای سنگین ورزشگاه آزادی و در حضور تماشاگران حاضر بدرستی بیرانوند را اخراج کرد، ولی پنالتی آشکار بر روی ترابی را ندید یا نگرفت!!

این شجاعت اولیه منصوریان و گستاخی ثانویه و مصلحت اندیشی او را چگونه می توان به داوری نشست؟ گویی او با برخی از نفرات تضادی دارد و از سر عصبانیت تصمیم می گیرد. اگر صحنه اولیه در خطای مدافع روی دیاباته مشکوک بود اما در صحنه دوم و خطای آشکار روی ترابی جای حرف باقی نگذاشت. داور هم کاملا به صحنه نزدیک و مسلط بود.این صحنه به دلیل وضوح و دید کافی نیازی به var هم نداشت و..!

بنابر این اگر تصمیماتی علیه تیم‌ها تکرار شود و این مشابهت ها ایجاد شبهه کند، نمی توان امور را مدیریت کرد. در این فضا، شائبه و ایجاد شبهه افزایش می یابد. کمیته داوران باید با ظرافت و دقت عمل کند. داوران‌هم باید مراقب اوضاع باشند و امور را مدیریت کنند. چنانچه در برنامه ریزی و ساعت برگزاری هر یک از دیدارها مراقبت نشود و تمایل به تیمی خاص وجود داشته باشد، یقینا با واکنش هایی مواجه خواهیم شد.

لذا برقراری مساوات و دقت در تنظیم برنامه ها و نحوه چینش داوران باید در اولویت باشد تا شاهد منازعات و مجادلات آزار دهنده نباشیم. اگر در این زمینه اهمالی صورت گیرد و برنامه ریزی ها به سود تیمی خاص باشد، قطعا شائبه ها افزایش می یابد.

در همین جا به جایی ها و اعلام برنامه مسابقات، که موجب ایراد پرسپولیسی ها شد باید گفت: آنها معتقد هستند، سازمان لیگ و فدراسیون از سپاهان حمایت می‌کند.

صاحب این قلم به هیچ شکل این نظریه را نمی پذیرد، اما بر مقوله داوری و عدالت و اجرای مساوات پافشاری دارد. نباید اجازه داد که خبط و خطا بر علیه یک تیم تکرار و به سود تیم دیگر صورت گیرد. در چنین شرایطی نمی توان فضا را آرام کرد و در مقابل اعتراضات ایستاد.

نویسنده: احمد میرزاییان