تیم نوجوانان ایران با قرار گرفتن در سکوی پنجم به کار خود درتورنمنت بلاروس پایان داد.
در این تورنمنت هشت تیم حضور داشتند که قطعا قرار گرفتن در سکوی پنجم نمی تواند کارنامه قابل قبولی باشد. در پایان این تورنمنت حسین عبدی سر مربی تیم دلایلی را مبنی بر عدم موفقیت مطرح کرد که پذیرش نکات ذکر شده قابل هضم نیست.
اینکه خوب تمرین نکردیم و زمین مسابقه چمن مصنوعی بود. شاید در مورد زمین چمن مصنوعی که غیر استاندارد هست، دلایل سرمربی قابل پذیرش باشد اما در ارتباط با خوب تمرین نکردند، مصداق فرار به جلو است.
نزدیک به چهار سال است که مسئولیت تیم ملی نوجوانان در اختیار حسین عبدی قرار دارد، در این مدت باید تیم زیر سلطه وی به بالاترین فرم آمادگی راه پیدا کرده باشد.
تیمی که در طول سال در اختیار است و صرفا به خاطر حضور بازیکنان در اردوی آمادگی، مسابقات استانی به تعطیلات کشیده می شود نباید خوب تمرین نکردن را بهانه قرار داد. عبدی با توجه به زمان کافی که در اختیار قرار داشت، باید از زاویه مسائل فنی به روز شد تا اینگونه مسائل نتواند در روند تیم ملی نوجوانان خدشه وارد سازد.
تبدیل شدن به یک تیم قهرمان در قاره آسیا و راهیابی به جام جهانی را باید در دایره عمل جست و جو کرد، نه در حرف.
نویسنده: اکبر عزیزی