شیوه های یکنواخت و تکراری یحیی و آگاهی مربیان حریف از نوع بازی پرسپولیس باعث از دست دادن صدرنشینی و رنجش خاطر هواداران شده است.
نیمه اول دیدار پرسپولیس با هوادار را باید دربست به نام شاگردان ساکت الهامی نوشت. در خط حمله پرسپولیس دیاباته و آل کثیر ساکن و کم تحرک بودند. صادقی فرم همیشگی را نداشت و در بازی گم شده بود. آل کثیر و صادقی در نیمه دوم تعویض شدند.
اسد بیگی هم که قدری تحرک داشت جای خود را به کامیابی نیا داد.
مجموعه این جا به جایی ها تغییری در شیوه بازی یکنواخت پرسپولیس ایجاد نکرد اما شاگردان الهامی با دوندگی بیشتر و جنگندگی افزونتر میدان‌دار بودند و از فضاهای کناری و توپ های عمقی بهره برده و تا پایان بر حریف برتری داشتند.
به نظر می رسد پرسپولیس نیازمند طراحی بهتر و تجدید نظر در نحوه تمرینات روزانه است. تاکتیک دیروز پرسپولیس دارای ایراد اساسی بود. حضور دو مهاجم کم تحرک در برابر حریفی که دارای هافبک های دونده و پرتلاش و وینگرهای ساعی بود، باعث از دست دادن میانه میدان شداز طرفی سرعت نازل در حملات و نادیده گرفتن تاکتیک موثر انتقال و بردن سریع توپ به محوطه جریمه حریف در شیوه بازی پرسپولیس مشهود است و به حریف اجازه سازماندهی و کار دفاعی می دهد.
آنها بارها توپ را در زمین خودی توسط بیرانوند و گلویسیانی و پور علی گنجی جا به جا می کنند که بیننده از مشاهده آن خسته می شود. رد و بدل کردن این پاس‌های تکراری و بی آزار اوقات مناسبی را زمان بازی را هدر می دهد، بی آنکه ثمری داشته باشد. ( اگر بحث شکستن پرس حریف هم در میان باشد باید با رد و بدل کردن پاس‌های تکضرب و حضور موثر هافبک میانی در انتقال توپ بر این تاکتیک حریف فائق آمد.
موضوع مهم بعدی عصبی بودن کادر فنی و بازیکنان پرسپولیس در چند بازی اخیر است.آنها تمرکز و آرامش لازم را ندارند و این موضوع اساس حرکت تیمی آنها را مختل کرده است.
از شانس بد آنها باید اعتراف کرد نوع داوری ها و اشتباهات صورت گرفته در ثبت نتایج بد پرسپولیس دخالت داشته و باعث از دست دادن امتیازات موثری شده است.
نویسنده: احمد میرزاییان