پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه

مدیریان حاتم طایی!

استقلال بار دیگر دست به دامن هواداران شد


اگر به منابع اقتصادی و درآمد باشگاه توجه می شد و دخل و خرج آبی پوشان دارای حساب و کتاب بود، در این برهه فتح الله زاده برای پرداخت مطالبات تلنبار شده دست به دامن هواداران نمی شد تا کمک‌های مالی خود را به حساب باشگاه واریز کنند.

سال گذشته اقدامات مدیران وقت باشگاه بسان حاتم طایی بود و پول‌های میلیاردی هدر رفت.

دست بردن به سهام مردم و هواداران هم از جمله کاستی های مدیریتی بود که جواب قانع کننده ای به آن داده نشد و دستگاه‌های نظارتی هم پیگیر مطالبات مردم نبودند.

در این شرایط سخت و دشوار که تلنبار شدن بدهی ها و سر رسید شدن وام ها امان فتح الله زاده و همکارانش را بریده و محدودیت زمانی و محرومیت های احتمالی همه را کلافه کرده، همه بدنبال راه چاره می گردند.

فتح الله زاده ابتدا دست نیاز به سوی دولت و وزارت ورزش دراز کرد تا مطالبات استراماچونی را بنحوی پرداخت و از محرومیت احتمالی خلاصی پیدا کند.

مشکلات دولت و محدودیت های مالی آنها و شرایط خاص وزارت ورزش که با حادثه تلخ برای دکتر سجادی توام شد، استقلال را در بن بست قرار داد.

لاجرم آنها دست نیاز به سوی هواداران دراز کردند تا با کمک ها و مساعدت‌های مردمی و هواداران استقلالی این مشکلات را رفع و رجوع کنند و...سوال اینجا است اگر مدیران و دست اندرکاران گذشته باشگاه در تامین منابع مالی و گرفتن اسپانسر ها و تبلیغات محیطی که بارها آن را فریاد زدند، با تامل و تدبر عمل می کردند، آبی ها این‌چنین در چنبره مشکلات جورواجور گرفتار نمی شدند؟

تاسف آور است وقتی می بینیم مدیران قبلی سهام مردم در بورس را به صورت گسترده خرج‌ کردند و جوابگوی مطالبات مردمی هم نبودند.

اگر این‌منابع در جای درست و با حساب و کتاب هزینه می شد در این مقطع باشگاه برای پرداخت مطالبات استراماچونی ، نباید دست به دامن هواداران می شد!

چه بسا این کمک های مردمی مجددا در جای دیگری هزینه شده و مطالبات مربیان و بازیکنان کماکان پابرجا باشد و باز نقطه سر خط!تکرار این وقایع تلخ و این دور تسلسل سالیان متمادی است در استقلال و پرسپولیس رخ نموده و کام مردم و هواداران را تلخ کرده است.

عدم نظارت بر عملکرد مدیران دو باشگاه فوق و حسابرسی های مبهم را نمی توان نادیده گرفت که همواره مورد انتقاد مردم ، اهالی رسانه و کارشناسان واقع شده و پول بیت المال هم بیهوده هزینه شده است.

نویسنده:احمد میرزاییان