شکست تراکتور با همان سناریویی رقم خورد که در اصفهان تیم سپاهان به زیر کشیده شد.
اگر چه وزش باد از کیفیت بازی کاسته بود اما شاگردان گل محمدی نشان دادند که بر روی ریل قهرمانی قرار گرفته اند. بحث پرس از جلو کم رنگ دیده شد، در عوض مسدود ساختن کانال های کناری و روزنه های نفوذی به خوبی انحام شد تا تراکتور راه به دروازه پرسپولیس را به سختی پیدا کند.
اگر شاگردان گل محمدی در نیمه دوم همان حالتی که در وقت اول دیده شدند ادامه می دادند شاید نتیحه ای که در مقابل سپاهان به دست آورد، اینبار مقابل تراکتور تکرار می شود.
پرسپولیس راه قهرمانی را پیدا کرده است و اگر در بازی هفته آینده اش مقابل سپاهان به پیروزی برسد، شکی وجود ندارد که زمزمه سرود قهرمانی آرام آرام سر داده خواهد شد. مهمترین فاکتور قدرت نمایی تیم گل محمدی در این فصل بر این است که درکنار چند مهاجم ثابت در خط میانی فراتر از انگشتان یک دست هافبک های در اختیار دارد که میل به بازی تهاجمی در ساق های آنان موج زده و فراتر از آن همین هافبک ها در ارائه بازی رو به جلو و در مسیر گلزنی مثمر ثمر تر از مهاجمان بازی را از آب در می آورند. در برابر تراکتور به مانند روز دیدار با سپاهان این فاکتور تیم تبریزی را در خانه اش با ایست قلبی مواجه ساخت تا خمز و دستیارانش متوجه صدمات وارده نشوند.
زمانی که کانال های کناری تراکتور از کار افتاد، آنگاه به ناچار حرکت تیم تراکتور به میانه میدان کشانده شد، چیزی که پرسپولیس به دنبالش بود، در این میان مردان خط میانی تیم پرسپولیس نبض بازی را در اختیار گرفتند تا اتفاقی که در اصفهان رقم خورد، اینبار در تبریز گریبان گیر تراکتور شد.
گزارش: اکبر عزیزی