در شرایطی تیم فوتبال جوانان از راهیابی به مسابقات جام جهانی باز ماند که این اتفاق قابل پیش بینی بود.

از این جهت قابل پیش بینی بود که برای انتخاب سرمربی تیم جوانان، گزینه هایی از سوی سرپرست موقت فدراسیون فوتبال در لیست فراخوان قرار گرفتند، اما از مجموع گزینه ها فقط صمد مرفاوی قبول مسئولیت کرد.

دیگران نتوانستند با شرایط دیکته شده کنار بیایند، یکی از شرایط دیکته شدن لیست بازیکنان فراخوانده شده به تمرینات تیم جوانان بود. در حقیقت مربی تیم باید با نفراتی کار را آغاز می کرد که از سوی فدراسیون به او تحمیل شده بود.

سرمربی ناکام تیم جوانان با این شرایط کنار آمد. البته در همین لیست بازیکنانی وجود داشتند که می توانند به عنوان سرمایه از آنها یاد کرد و در چرخه فوتبال ملی دخیل باشند، اما آن لیست در برگیرنده واقعیت های فوتبال در سطح جوانان نبود، بسیاری از واجدین شرایط پشت در بسته ماندند تا به دلیل عدم توجه به شایسته سالاری، نقش مهره های سوخته را به خود بگیرند.

از سوی دیگر واگذاری سکان تیم بزرگی چون جوانان به مرفاوی در شرایطی حاصل شد که خود مربی فاقد شناخت از فوتبال پایه بوده و نیز در روزمه اش چیزی به عنوان تجربه بین المللی دیده نمی شود، اما سرپرست موقت فدراسیون فوتبال بدون توجه به این نکات، گزینه مورد نظر خود را در مصدر تیم جوانان قرار داد تا اهداف شخصی بر همه چیز احاطه و اشراف پیدا کند.

طبیعی است تیمی که از پایه کج بنا نهاده شود در ادامه راه و حتی پس از کسب یکی دو پیروزی که برای فوتبال ما دور از دسترس نمی توانست باشد در اولین گذرگاه سخت، سفتی زمین حریفان را احساس کند.

تیم مرفاوی دقیقا به همان دلایلی حذف شد که اگر واقعیت های فوتبال جوانان را به دنبال داشت هرگز اتفاقی که امروز به عنوان تاسف و ناکامی فوتبال پایه ما را در سطح جوانان در برگرفته بود، رخ نمی داد.

نویسنده: اکبر عزیزی