کرمانشاه نامی بزرگ در ورزش کشور بود و جوانان خطه بیستون به موازات کشتی در ورزش والیبال هم بلند آوازه بودند.

از جمله می توان به نامدارانی چون اسماعیل حبیبی، فرزاد فرهادیان، برادران کامروا منش، محسن بلمکی، حسین زوالنوریان، محمود کسعلی، بهرام سپه پناه، پیمان اکبری، محمد منصوری و... اشاره کرد که در تیم های ملی ایران درخشیدند اما متاسفانه حدود دو دهه است که چشمه جوشان والیبال در این دیار خشکیده است.

مسعود کامروا منش پاسور سرشناس کرمانشاهی در اینباره می گوید از زمانی که والیبال باشگاهی شد استان هایی که فاقد پشتوانه های اقتصادی هستند در سایه قرار گرفتند متاسفانه این مشکل بیش از همه دامنگیر والیبال استان ما شد نمی دانیم که در جلسات استاندرای می گذرد آمار بیکاری و اعتیاد استان کرمانشاه بی داد می کند اما مسئولان انگار نمی دانند که برگزاری یک مسابقه باشگاهی حداقل 3000 نفر را به مکان های سالم سالن های ورزشی می کشاند.

کامروا منش می افزاید: متاسفانه فدراسیون والیبال هم در اینباره بی تفاوت مانده است شما نگاه کنید استان هایی که روزگاری گل سر سبد والیبال کشور بوده اند امروز رونق گذشته خود را از دست داده اند.

آیا رئیس فدراسیون کنونی در ماه های باقی مانده ریاست خود گامی در جهت احیای والیبال کرمانشاه بر می دارد.

با کامرا منش از هر دری سخن گفته ایم از ستارگان دیروز سعید حریری، برادران بهروزی و ملی پوش بانوان پری چهره کریمی که با تاسف گفت: این ملی پوش سرشناس دهه 50 و برادراشان دکتر کریمی که او هم بازیکن بزرگی بود در گوشه گمنامی دار فانی را وداع گفتند.

افسوس که والیبال در کرمانشاه فراموش شد آن زمانی که ما بازی می کردمی یزد و کرمان نامی دنداشتند اما حضور مدیران علاقه مند صنعتی این دو استان را به دو قطب بزرگ در والیبال تبدیل کرد و کرمانشاه بازیکن ساز از یاد رفت و ما از صد به صفر رسیده ایم.

گفت و گو: جمشید حمیدی