فوتبال خوزستان بعد از سال ها یک لژیونر خوش آتیه صادر کرد.

محمد امین حزباوی که به تیم پر ستاره السد قطر پیوسته است بدون اینکه نردبان ترقی در تیم های پایتخت جست و جو کند از همان تیم استان خود چنان درخشید که طرف توجه فوتبال آسیا قرار گرفت.

او ما را به یاد عبدالرضا برزگری و بسیاری از ستاره های دهه چهل و پنجاه همانند خادم پیر، عزیزی و... می اندازد.

جلیل صفری قدیمی ترین ورزشی نویس استان خوزستان درباره حزباوی می گوید: او مشت نمونه خروار جوانان جنوبی است. استان زر خیزی که روزگاری آبادانش به تنهایی سه تیم بزرگ داشت و به اتفاق خرمشهر بازیکنان پرفروغی را به تیم ملی هدیه کرد.

از نگاه من جوانان فوتبال غرق در بی توجهی خوزستان با درخشش حزباوی روزنه های امید دوباره ای را پیدا کرده اند. فوتبال استان ما با شروع جنگ تحمیلی دچار چند پارگی شد و زمانی که جنگ به پایان رسید مربی بزرگ و سازنده ای چون زنده یاد منوچهر سالیا مورد کم لطفی آدم های غیرورزشی قرار گرفت. مربیانی که بازیکنان نامداری همانند شبان کاره، نظریان، قاسم پور، غزال، علیرضا عزیزی، منصور رشیدی و... به تیم ملی ایران هدیه داده بودند.

زمان مربیگری حشمت مهاجرانی در تیم ملی از 11 بازیکن تیم هفت نفر خوزستانی بودند این واقعیت در دل تاریخ ثبت شده است. متاسفیم از اینکه در استان پراستعداد خوزستان مربیان خاک خورده و پاک طینت همانند سالیا، مجدی، شریفی، حسن اهوازی، واقف و... به جای گرامی داشت گوشه نشین شده اند و از آن زمان خاک رخوت بر سر و روی فوتبال تاریخ ساز جنوب پاشیده شد.

ورزش خوزستان به ویژه فوتبال نویسندگان بزرگی هم داشت که در عصر تلفوگرام و دست نوشته های کاغذی برای اعتلای این ورزش جوانی گذاشته بودند. آنها نیز یا از دار دنیا رفته اند یا دیگر دل و دماغی برای کار ندارند.

نسل عوض شده و ذائقه ها توسط افراد غیر مرتبط تغییر کرده است، دیگر از عشق در فوتبال خوزستان خبری نیست. درحالی که صد ها جوان همانند حزباوی در حسرت دستان حمایتگران عاشقان راستین می سوزند.

گفت و گزار: ج - دوستدار