برای اجرا و پیاده کردن قوانین اجرایی مسابقات باید مطالعات جامع صورت گیرد. با تصمیمات شتابزده و دستوری نمی توان به هدف رسید.
فوتبال ما با قوانین اجرایی حرفه ای آشنا نیست. باشگاههای ما که عمدتا دولتی و خصولتی هستند از جیب بیت المال و صنعت کشور ارتزاق می کنند.
در سنوات گذشته افزایش مبالغ قرار داد بازیکنان بار سنگینی را به باشگاه ها تحمیل کرد.
تیم های دولتی و صنعتی که همواره از منابع کشور سود می بردند با حاتم بخشی و ولخرجی در این وادی سیر کرده و پول‌های کلان و بی حساب و کتاب به پای بازیکنان ریختند.
مربیان و بازیکنان خارجی هم از این تفکر غلط بهره کافی بردند و دلارهای هنگفتی به پای آنها ریخته شد و...
متاسفانه فدراسیون و سازمان لیگ نظارت دقیقی به این نوع قراردادهای نجومی نداشتند.
مباحث مالیات بازیکنان و مربیان هم مشکلات فراوانی فراروی مسئولان مربوطه قرار داد و انباشته شدن و بلاتکلیف ماندن آن هم باعث ممنوعیت تعدادی از نفرات در مبادی خروجی کشور شد.
حالا برای مقابله با این ولخرجی و افزایش هزینه های باشگاه ها، آقایان مسئول به جای دوراندیشی و تدبیر درست به اقدامات شتابزده ای متمسک شده اند که مشکل ساز شده است.
هر آیین‌نامه و دستور العمل اجرایی باید قابلیت اجرایی داشته باشد و با دستور و امر و نهی به هدف نمی رسد.
سقف سیصد میلیارد تومانی برای باشگاهها در لیگ آتی شدنی نیست. همینطور انعقاد قرار داد ریالی هم برای بازیکنان و مربیان خارجی قابلیت اجرا ندارد.
این موضوع باید دقیق و روشن کارشناسی شود و با بررسی جوانب امر به اجرا در آید!
باشگاهها اگر ملزم به رعایت سقف قرار داد شوند، مانند سنوات گذشته در پشت پرده اقدام دیگری را صورت خواهند داد.
دادن خودرو، زمین و آپارتمان و اموال منقول به بازیکنان رواج می یابد و دلال‌ها و واسطه ها دست به کار می شوند.
همین مشکلات در باره بازیکنان و مربیان خارجی وجود دارد. انعقاد قرارداد ریالی با خارجی ها بر اساس کدام‌منطق ابلاغ شده است.
طرف خارجی ابن پول ریالی کجا نگهداری و چگونه منتقل کند؟
اساسا مربی و بازیکن خارجی این دستور العمل را می پذیرد و وارد جرگه لیگ ایران می شود؟
اعتقاد داریم فدراسیون و سازمان لیگ باید با حضور نمایندگان باشگاهها و در نشست های تخصصی و کارشناسی راه های برون رفت از مشکلات گذشته را بررسی کند و یک پکیجی از برنامه ها و دستور العمل ها را با هماهنگی مدیران باشگاه ها ابلاغ و بر اجرای صحیح آن نظارت کند.
در گذشته هم با باشگاهه ای خاطی برخوردی نشد و همه چیز به مصلحت اندیشی و محافظه کاری گذشت. برای خیلی از بازیکنان خاطی کارت بازی صادر شد و خیلی از خطاها نادیده گرفته شد.
بنابراین هم قوانین باید مدون و قابل اجرا باشد و هم با کسانی که از قانون تخطی می کنند بدون ملاحظه برخورد شود.
نویسنده: احمد میرزاییان