یکی از اساتید دانشگاه تهران که سالها در خیابان "سایه "زندگی می کرد بر این عقیده بود که اهالی منطقه، خیابان سایه را بدلیل وجود بخش جوانان وزارت ورزش یک خیابان معروف دانسته و نشانی واضح این خیابان، ساختمان شماره دو وزارت ورزش بود.
🔸در زمان پسر شهيد تندگویان رفت و آمد جوانان و نوجوانان و حتی پیشکسوتان بسیار زیاد بود. با آمدن فردی که هیچ اطلاعی از ورزش و جوانان ندارد کم کم خیابان سایه تا حدی با سکوت و رکود جنب و جوش خود را از دست داد و امر جوانان وزارت ورزش به حالت نیمه تعطیل درآمد و سازمان‌های مردم نهاد فعالیتشان کند و در اندک زمانی این فرد مدعی، بخش جوانان وزارت ورزش را از رونق انداخت و فروپاشیده کرد.
🔸ابرهای تیره بر بام ساختمان شماره دو وزارت ورزش ساحت ورزش را احاطه و هزاران جوان را دلگیر و ناامید کرد. کم کم خیابان سایه از حضور و وجود سایه آدم های کوچک در درون خود خجالت زده شد و ورزش و جوانان فراموش شده در عمارت بلند مرتبه خیابان سایه تعطیل، و یأس و نومیدی حاکم شده است.
🔸این خیابان سایه از وجود افراد کوچک در درون خود احساس شرمساری و سرافکندگی کرده و نام "سایه" از این خیابان برداشته شده است تا رؤسای در "سایه" به عشق پست و مقام و میز در اتاق های خالی از جوانان، علیه ورزش اقدام کنند.
🔸هرگاه در خیابان سایه، سایه افراد کوچک بزرگ شد آن بخش جوانان وزارتخانه هرگز رنگ آفتاب را نخواهد دید و قطعا با تراکم ابرهای تیره بر بام ساختمان خیابان سایه، هر روز شاهد افول و غروب ورزش و جوانان خواهیم بود.
🔸مسئول فعلی معاونت امور جوانان که خود را نزدیکترین فرد به دولت می داند باید به نسل جوان پاسخ دهد که چرا در لایحه برنامه هفتم توسعه که مبنای پنج سال آتی برنامه ریزی و توسعه کشور است، سهم جوانان صفر است. چرا حکم و ماده و تبصره ای برای ساماندهی امور جوانان از سوی دولت پیشنهاد نشده است؟ آیا ایشان تائید می کند که نمره وی در این موضوع همچون سهم جوانان در برنامه هفتم، صفر است؟
🔸در شگفتم با وجود افراد خبره و کارشناسان برجسته در وزارت ورزش چرا مراکز سیاسی تصمیم گیری اصرار و ابرام دارند که افراد بی اطلاع و غیر متخصص را به وزارت ورزش تحمیل نمایند. اگر قصد شما رزومه سازی برای نزدیکان و مقربان است، ماموریت انجام شد، حال این جوان جویای نام را به حوزه‌های مورد علاقمندی‌اش نظیر صدا وسیما و فرهنگ و ارشاد و ده‌ها سازمان فرهنگی اجتماعی مرتبط دیگر ببرید. نگذارید ماموریت‌های مهم در هماهنگی و برنامه‌ریزی و ساماندهی امور جوانان در زمینه‌های ازدواج و اشتغال و مسکن به دست افراد غیر متخصص بر زمین بماند.
🔸در حالی که معاون جوانان بخش جوانان را به نقطه صفر رسانیده و معاون فرهنگی ورزش همگانی را نابود و کارکنان وزارت ورزش را ناامید و مأیوس کرده است. متاسفانه شاهدیم که اینک هر دم از این باغ بری می‌رسد، تازه تر از تازه تری می رسد. چرا که اخیرا معاون ورزش قهرمانی درخواست ورود نیروهای امنیتی به ورزش را داده است.
🔸اینکه برگزاری اکثر انتخابات مجامع فدراسیون با اما و اگر و چالش و حتی در بعضی زمینه ها غیر اصولی و غیر منطقی برگزار شده و مسئولان مربوطه توان کنترل و برگزاری صحیح انتخابات را ندارند چرا نهادهای امنیتی باید تاوان ناکارآمدی و ضعف مفرط مدیریت در این امور را باید بپردازند؟
🔸اولا هوشمندی نهادهای نظارتی مانع از ورودشان به جاهایی می شود که مسئولان در انجام آن امور فاقد کارائی و کاردانی هستند و در ثانی قطعا "امنیتی" کردن ورزش هرگز به صلاح ورزش نیست و اگر مسئولی که در یک انتخابات ۵۵ نفری قادر به جلب رأی اعتماد نبوده و در انجام امور محوله از توانمندی‌های لازم برخوردار نیست بهتر است در آستانه بازی‌های آسیایی هانگژو و المپیک فرانسه استعفا دهد و اگر چنین نکند مسئولیت شکست حتمی ما در کسب نتایج ضعیف بر عهده او خواهد بود.
🔸مقامات سیاسی همواره در طول تاریخ تاسیس سازمان ورزش و علی الخصوص در این برهه زمانی، به جای اینکه باری از روی دوش وزارت ورزش و جوانان بردارند، با تحمیل مهره های ضعیف دیگر ارگان ها و سازمان ها به وزارت ورزش موجبات تضعیف و نابودی ورزش و امور جوانان را فراهم می کنند. این به نفع ورزش نیست که وزارتخانه اش، حیاط خلوت "سیاست" باشد. تغییر معاونین "فرهنگی و توسعه ورزش همگانی"، "امور جوانان" و "ورزش قهرمانی و حرفه ای" اگر هرچه سریعتر انجام نشود و با افراد متخصص و مجرب از درون وزارتخانه جایگزین نشوند، نتایج حاصل از بی‌عملی و ناتوانی در انجام امور، منتج به فاجعه‌ای می شود که ابتدا گریبان‌گیر وزارت می‌شود و در وهله دوم، شخص معاونین مذکور را در زمره ضعیف‌ترین و ناکارآمدترین افراد در تاریخ به ثبت خواهد رساند.
🔸بهترین خدمت و سخاوت آنان در این برهه حیاتی به جامعه جوانان و ورزش در این است که داوطلبانه "بروند" تا نسیم بهاری نوید بخش شکوفایی ورزش و امور جوانان شود. در غیر این صورت باید بدانند که ادامه تکیه آنان به رانت سیاست و افراد سیاسی، قطعا تکیه به "عصای شکسته" خواهد بود.
نویسنده: علی افتخاری کارشناس ورزش