تیم ملی والیبال باز هم باخت اینبار مقابل لهستان که آوازه ای رسا در دنیای توپ و تور دارد.

در دو ست اول تیم ایران دریافت خوبی داشت و در حملات و دفاع روی تور موفق بود و در سرویس نیز هدف دار عمل کرد. اما از ست سوم گربیج سرمربی تیم لهستان زنگ خطر را احساس کرد و حدود 50% از ملی پوشان خود را به میدان فراخواند.

بینیک سرعتی زن بلند بالای این کشور در حمله از بریده نیم به آبشار های تیز و بریده روی آورد و با پاس های میلیمتری لوماج بازی را نمایشی کرد. او  در سیستم سرویس خود نیز تغییرات ورود کلوز باتجربه فضای تدافعی تیم ملی ایران را شکافت.

از سوی دیگر سمینیوگ بار ها و بارها اقدام به زدن آبشار پایپ کرد و از این طریق امتیازات زیادی به دست آورد و تیم ملی ایران را در منگنه قرار داد و عجیب اینکه هرگز دفاع نشد.

در حقیقت تغییرات تاکتیکی تیم لهستان یکی از عوامل مهم پیروزی این تیم بود. از سوی دیگر تیم ایران که در پست دو در صدد انتخاب ایده آل ترین بازیکن بود با جا به جایی های زیاد سعی داشت خلا قدرتی زن های قاطع را پر کند و زمانی که مرتضی شریفی به زمین آمد عملکرد مطلوبی را در منطقه چهار به نمایش گذاشت ولی یک اشتباه در زدن سرویس آن هم در امتیازات حساس ست پنجم موجبات باخت تیم ملی را فراخواند.

امین اسماعیل نژاد با کسب 17 امتیاز بهترین بازیکن تیم ایران بود ولی تیم ما در دریافت و توپ گیری و متعاقب آن در دفاع متزلزل ظاهر شد عدم تمرکز که یکی از عوامل تزلزل در تیم ما است نقیصه ای است که دست از گریبان والیبال ما بر نمی دارد. تیمی که ما را شکست داد آن تیم مقتدر گذشته نبود ولی باید ببینیم که در ادامه راه چقدر از این باخت ها درس می گیریم.

فردا ساعت 10:30 صبح باید با چین بازی کنیم تیمی که از ژاپن ضعیف تر است اما تیمی که دو جانگ قدرتمند و امتیاز اور را در اختیار دارد.

این بهترین میدان برای خودباوری بازیکنان ایرانی است، تجربه داران و جوانان علی القاعده باید بهترین ترکیب را به نمایش در آوردند.

نویسنده: جمشید حمیدی