هواداران استقلال و پرسپولیس دل خوشی از دخالت های همیشگی وزارت ورزش در تیمشان ندارند. اصرار سازمان خصوص سازی را هم بر نمی تابند، چون در مرحله اول واگذاری پولشان به یغما رفت!
مقابله سازمان خصوصی سازی با وزارت ورزش در خصوص تعیین تکلیف مالکیت و اداره سرخابی ها وارد مرحله جدیدی شده است.
بر اساس توافقات قبلی و قوانینی که سال گذشته به اجرا گذاشته شد، مسئولیت واگذاری سهام و تعیین هیات مدیره و ایضا نظارت بر عملکرد استقلال و پرسپولیس به سازمان خصوصی سازی سپرده شده است.
در واقع وزارت ورزش در این پروسه نقش مشاور را ایفا می کند. به درست یا غلط بودن این موضوع کاری نداریم.
چون همانطورکه با دخالت وزارت ورزش و ورود عناصر سیاسی در امور سرخابی ها مشکلات دو تیم لاینحل باقی ماند، ورود سازمان خصوصی سازی هم مشکلات را حل و فصل نخواهد کرد.
این معضل باید ریشه ای رفع و رجوع شود و با دخالت سازمان خصوصی سازی هم برطرف نمی شود.
شفاف و روشن و به صراحت می گوییم ورود آقای قربانزاده و همکارانشان در برهه فعلی در امور دو تیم پایتخت دقیقا همان اقداماتی است که سالها وزارت ورزش انجام داده است.
بی جهت صورت مساله را پاک نکنید و وعده بیجا به مردم ندهید. سازمان خصوصی سازی زیر مجموعه وزارت اقتصاد و دارایی است.
وزارت ورزش هم زیر مجموعه دولت است و حمایت‌های قبلی آنها و سازمان تربیت بدنی گذشته هم از جیب مردم و بیت المال پرداخت شده است.
در واقع گرفتن اداره و نظارت بر دو تیم مزبور از وزارت ورزش و سپردن آن به وزارت اقتصاد و دارایی بمثابه افتادن در چاه ویل است.
در سالهای متمادی که مباحث مدیریت دو باشگاه مطرح بوده به کرات و به صراحت گفته ایم و نوشته ایم، اگر راهکاری درست برای برون رفت از این موضوع نمی شناسید بیایید الگو برداری کنید.
برای مثال ببینید ترکیه چگونه در این وادی قدم برداشته و یا فیفا برای نظام باشگاهداری چه قوانین و دستور العملی وضع کرده است؟
به جای مرافعه و دعواهای بی نتیجه و ایجاد دل‌مشغولی و دغدغه برای هواداران اصل موضوع را حل کنید.
کنفدراسیون فوتبال آسیا برای فعالیت های باشگاههای حرفه ای در سال آتی به چهار موضوع اساسی اشاره کرده است.
باید تمام تلاش ها در این زمینه معطوف شود تا امورات باشگاهها اصلاح گردد:
حق‌پخش تلویزیونی، تبلیغات محیطی، فروش بازیکن و فروش روز مسابقه در ورزشگاه.
این‌چهار موضوع کلیدی در نظام باشگاهداری و درآمد زایی باید در اولویت باشد که آن هم در دسترس باشگاه ها نیست!
برای نجات دو باشگاه و تیم‌های دیگر در کشور باید مقدمات این دستورالعمل ای اف سی را فراهم کنیم.
طبیعی است برای فراهم کردن این پروسه باید از دولت و مجلس و مسئولان ارشد کشور کمک گرفت.
دادن حق پخش تلویزیونی به باشگاه ها سالهای متمادی است در کشور مطرح بوده و به این و آن پاس داده شده است.
این مساله مهم باید در شورای عالی ورزش مطرح و چکش خواری شود و پس از آن به دولت و مجلس ارائه شود.
اگر این موضوع اساسی و تبلیغات محیطی و درآمدهای ناشی از آن به باشگاهها تعلق بگیرد، آنها به راحتی تیمشان را اداره می کنند و نیازمند کمک گرفتن مستقیم از وزارت صنعت و وزارت ورزش نخواهند بود.
تبلیغات محیطی و مسائل جانبی دیگر هم از اصول مهم تیمداری است که اساسا با آن بیگانه ایم و با تفکرات سیاسی و جناحی در صدد بازکردن این گره کور هستیم.
بنابراین لغو جلسه قبلی و وعده رفع و رجوع آن در جلسات آتی روز یکشنبه را امیدوار کننده نمی دانیم... این‌مجادله ها و منازعه های خسته کننده کمک حال باشگاهها نخواهد بود.
باید کار را اساسی حل کنیم و به طرح کنفدراسیون فوتبال آسیا تن بدهیم.
نویسنده: احمد میرزاییان