تیم ملی والیبال ایران مقابل هلند هم شکست خورد. یک دیدار پایاپای و پنج گیمه که در نهایت با هنرنمایی مردی به نام نیمر به سود مردان سرزمین لاله های نارنجی رقم خورد.

تماشای مسابقه این دو تیم که در میان غریو توام با اشتیاق و استرس صد ها ایرانی مقابل هلند و اروپا برگزار شد، ما را به این واقعیت نزدیک تر کرد که توان کنونی والیبال همتراز تیم هایی چون آلمان، هلند و.... است.

هلند البته اگر نیمر عبدالعزیز را نداشت به حتم مغلوب تیم ملی می شد. نیمر که از پدری الجزایری و مادری هلندی متولد شده اکنون یکی از معتبر ترین بازیکنان جهان است بسیاری وی را با درآمدی 1.5 میلیون دلار ثروتمند ترین ورزشکار و فراتر از فوق ستاره هایی چون لئون می دانند.  او به درستی مفهوم ضرب المثل یکی مرد جنگی به از صد هزار بوده است.

اما جالب است بدانیم که در کشور 17 میلیونی هلند که به روایتی برخی مسئولان با فروش گل امور می گذرانند تاکنون بازیکنان بزرگی همانند نیمر، زوور، ورمولن و.... را پرورش داده است و مربیانی که دنیا به آنها احترام گذاشته است از جمله آریو سلینگر.

اکنون که مرحله دوم مسابقات لیگ ملت ها به پایان رسید می توانیم به داوری و برررسی اتفاقاتی که بر تیم ملی گذشت بنشینیم و به جای اینکه ذهن ورزشکاران را معطوف به سفر آمریکا بکنیم و برخی حواشی دیگر که خود ساخته است و ذهنیت بازیکنان را به هم می زند به مسابقات مهم انتخابی المپیک بیاندیشیم و بهترین راهکار را برون رفت تیم ملی از بن بست روانی و تاکتیکی پیدا کنیم.

اگر بازیکنان ما ضعف تکنیکی دارند به خاطر بی توجهی در ساختار امور بنیادی والیبال کشور ما است و بدون تردید مربیانی همانند عطایی، وکیلی و... که شاگردان آنها در حال حاضر عضو تیم ملی هستند در چرخه معیوب دخیل بوده اند و نیز صد ها مربی دیگری که بند های مختلف در رده های سنی پایه کار می کنند و اگر هم عاشق این ورزش باشند دانش و علم لازمه را ندارند و فدراسیون هم نظارت لازمه را از اصولی ترین بخش های والیبال کشور دریغ کرده است.

به هر روی تیم ملی والیبال ایران در مجموع ست‌های این مسابقه 93 امتیاز کسب کرد که به ترتیب 45 پوئن در حمله، 10 امتیاز در دفاع، 7 پوئن سرویس و 31 امتیاز از اشتباهات بازیکنان هلند بود.

بازیکنان تیم ملی هلند نیز در مجموع ست‌های این مسابقه 102 امتیاز کسب کردند که شامل 52 امتیاز حمله، 17 دفاع،11 پوئن سرویس و 22 امتیاز از اشتباهات بازیکنان تیم ایران بود.

از نگاهی دیگر

امین اسماعیل نژاد در قطر پاسور تیم ملی طی دو هفته گذشته با پرواز های بلند و ضربات جانانه اش بار دیگر توجه جهان والیبال را به خود معطوف ساخت اما پوریا حسین خان زاده در پست قدرتی و ستاره تازه تولد یافته قطر سرعتی محمد ولی زاده در این دوره از مسابقات نشو و نمای دلپذیری داشته اند.

ولی زاده می تواند یک نادی دیگر برای والیبال ملی ما باشد، وی البته به تمرینات عکس العمل بیشتری نیاز دارد تا بازیکنی کامل در خدمت ملی باشد.

والیبال ما به چند بازیکن همانند خان زاده نیاز دارد، اگر چشمان خودمان را باز کنیم در تیم جوانان کنونی و حتی نوجوانان امثال خان زاده را خواهیم یافت به شرط اینکه از همین سنین ضعف های حرکتی و تکنیکی آنها را به درستی اصلاح کنیم.

با احترام به همه ی ملی پوشان ما که در حد توان کوشیدند و در خدمت تیم ملی بودند از دو یار باتجربه هم به نیکی یاد کنیم سیدموسوی و محمد وادی که مصداق دود و کنده بوده اند.

امروز همه ی تیم های ملی دنیا تلفیقی از جوانی و تجربه هستند و جوانان را با اندیشمندی فراوان به صورت تدریجی به پرواز در می آوردند. لوزر در تیم آرژانتین، میچلتو در ایتالیا، حسین خان زاده در تیم ایران، آوریل در تیم ایالات متحده و... نمونه هایی از این ادعا هستند.

در تیم ایران متاسفانه جای بازیکنانی مانند میلاد عبادی پور خالی بود، میلاد به هر دلیلی که بیرون مانده باید در انتخابی المپیک به یاری تیم ملی بشتابد. کاری به این قضیه نداریم که برخی ها می خواهند تیم ملی را ملک خود تلقی کنند ولی واقعیت این است که تیم ملی متعلق به تمام ایرانیان است و موفقیت های آنها می توانند موجبات دلخوشی جوانان مملکت با وجود تنگنا های اقتصادی باشد.

همه برای یکی و یکی برای همه....

برنامه دیدار های ایران در هفته سوم لیگ ملت ها در آمریکا:

چهارشنبه، ۱۴ تیر

ایران – فرانسه ساعت ۰۱:۰۰ بامداد

جمعه، ۱۶ تیر

بلغارستان – ایران، ساعت ۰۵:۰۰ بامداد

یکشنبه، ۱۸ تیر

آرژانتین – ایران، ساعت ۱:۳۰ بامداد

کوبا – ایران، ساعت ۲۲:۰۰

نویسنده: جمشید حمیدی