هر چه از تیم ملی نوجوانان بگوییم، حق مطلب در مورد این تیم دوستداشتنی ادا نمیشود. تیمی که در هوای بارانی تایلند روی چمن لغزنده ورزشگاه تاماسات، حریف سرسختاش را شکست داد و جهانی شد.
سخت است رو به روی تیمی قرار بگیری که فقط برای فیزیکی بازی کردن به زمین آمده است. دشوار است با تیمی بازی کنی که بازیکناناش مدام خطا میکنند و داور هم دستور به ادامه بازی میدهد.
همه اینها به کنار، جگر شیر میخواهد که گلی که در دقیقه دهم وقتهای تلفشده به ثمر رساندی مردود شود و باز هم تمرکزت را برای پنالتیها حفظ کنی و در اوج دقت، توپ را خلاف جهت سنگربان حریف وارد دروازهای کنید.
لبخند بزنید پسرها! شما سزاوار این برد بودید. شما شایسته این صعود تاریخی بودید و کاممان را شیرین کردید. لبخند بزنید اما تصور نکنید که کارتان در جام ملتها تمام شده است.
استعدادی که در ساقهای شما گنجانده شده، میتواند سکوها و جامها را یکی پس از دیگری رام کند. شما محصول لذتِ خالص فوتبال هستید. بدون فکر کردن به حواله واردات خودرو، بدون درگیر شدن با آپشنهای قرارداد یا بازیهای نقل و انتقالاتی شما فقط به فوتبال فکر کردید و در زمین مسابقه، بینظیر بودید.
این برد، به جانمان نشست و از حالا، منتظر مسابقه بعدیتان با برنده دیدار ژاپن و استرالیا خواهیم نشست. از حالا هم، به انتظار روزی خواهیم بود که اولین بازیتان در جام جهانی 2023 شروع میشود. اشکهایتان در انتهای این بازی، مثل فوتبالتان زلال بود. گل کاشتید بچهها! گل کاشتید.
نویسنده: نیلوفر مژدهی