در استقلال چه خبر است، در اين تيم چه مي گذرد، آيا آبي ها بزرگتر ندارند؟
اين تيم روزگاري در آسيا آقايي مي كرد و اسمش تاج بود، با كلي سرمايه مادي و معنوي و البته نیرو های انسانی فراوان چرا به اين روز افتاده كه اشرار بايد وسط گود باشند؟
قبل از انقلاب را كاري ندارم. همين بعد از انقلاب چرا تا زماني كه مرحوم پورحيدري حتي با عصا كنار اين تيم بود، استقلال ثبات داشت؟ چرا در زمان ناصرخان حجازي كه عاشقانه استقلال را دوست داشت اين تيم راهي فينال آسيا مي شد؟ دوره اميرخان را هم تاريخ از ياد نخواهد برد! حتي در دوره پرويز مظلومي هم حاشيه هاي استقلال كم بود.
اما قهرمان شدن استقلال با فرهاد مجيدي مملو از حاشيه بود، تا جايي كه بعد از قهرماني عطاي استقلال را به لقايش بخشيد و پا به فرار گذاشت!؟
به راستي در استقلال چه خبر است، چرا مديريت و مربيگري در اين تيم ثبات ندارد، چرا طول عمر مسئوليتي در جمع آبي ها به كمتر از يكسال رسيده است؟
فراموش نكنيم تيم رقيب اگر طي دهه ٧٠ و يا در دهه اخير بر جاده قهرماني طي مسير مي كند. علت ثبات مديريتي و كادر فني است كه مهمترين عامل برنامه ريزي و موفقيت محسوب مي شود. روزگاري با امير عابديني و استانكو و سپس مرحوم جعفر كاشاني در راس هيات مديره كه مسير موفقيت در پرسپوليس را با حمايت از برانكو هموار كرد و اكنون نيز چند سالي است يحيي ادامه دهنده همان راه است.
ولي در استقلال بعد از دوره قلعه نوعي و پيش تر با پورحيدري كمتر ( يا اصلا) به ياد ندارم استقلال دوره ثبات را تجربه كرده باشد .
قبول داریم كه عمر مديريتي پرسپوليس در دو دهه اخير كمتر از دو سال شده اما تغييرات مديريتي به دليل ثبات در كادر فني تيم پرسپوليس كمتر تحت تاثير قرار گرفته، ولي در استقلال هر تغييري پيكيره و سيطره اين تيم را تحت الشعاع قرار داده (!) تا جايي كه امروز پاي اشرار به وسط كشيده شده است؟
آيا وضعيت تيمي كه دو ستاره روي قلب خود دارد بايد اينگونه باشد، چرا ؟
وقتي ورود نكونام (كه الحق شايسته مربيگري استقلال است) با حاشيه همراه است و وقتي در اولين تمرين او حاشيه ها بي داد مي كند از آينده استقلال با اين اوضاع و احوال چه انتظاري بايد داشت؟
نكند امثال حجت كريمي مصداق ضرب المثلي شوند كه امدند ابروي استقلال را درست كنند، زدند چشم استقلال را كور كردند؟ به راستي، برزگتر استقلال كيست و كجایند؟
آيا در استقلال يكي مثل مرحوم كاشاني پرسپوليسي ها وجود ندارد كه بزرگي كند؟
نویسنده: مجيد سعيدي