پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه

در فدراسیون نابینایان چه می گذرد؟

بار ها نوشته ایم که نظارت و ارزیابی امور جاری فدراسیون های ورزشی باید دائمی و همراه با حساسیت و دقت نظر مسئولانه همراه باشد.

این را برحسب دیده ها و شنیده هایی که از فدراسیون های ورزشی به یاد داریم تاکید ورزیده و هنوز هم بر این اعتقاد استوار هستیم که وزارت ورزش نباید فدراسیون ها را رها کند حتی اگر فدراسیون هایی که به ظاهر زیر مجموعه کمیته ملی پارالمپیک هستند.

طی روز ها و ماه های اخیر مسائل و مواردی را درباره فدراسیون های ورزشی خوانده ایم که شاید آخرین آن از قول نایب رئیس این تشکیلات باشد. هرچند فدراسیون نابینایان به چشم نمی آید اما یکی از پولدارترین فدراسیون های ورزشی است که حامیان مالی دلسوزی داشته و دارد ولی مدیریت در این فدراسیون مورد انتقاد برخی از ورزشکاران، قهرمانان و کارشناسان مرتبط قرار دارد.

مجتبی کمپانی دبیر و مسئول فنی پیشین فدراسیون نابینایان که خدمات شایانی به این ورزش کرده است با بر شمردن برخی مسائل که شاید فعلا ترجیح داده ایم از درج آنها خودداری کنیم می گوید: من با آقای مظلومی رئیس فدارسیون در یک کوچه و محله بزرگ شده ایم اما الان به جرات می گویم که مدیریت در این تشکیلات بسیار ضعیف و در حد ورشکستگی است، چالش های ورزش بانوان که به جای خود دارد شاید باور نکنید که در این فدراسیون در رشته های مانند جودو و دوومیدانی از ورزشکاران بینا به جای نابینا استفاده می کند شاهد مثال این است که برخی از قهرمانان این رشته با اتومبیل شخصی رانندگی می کنند.

کمپانی که از ورزشی نویسان پیشکسوت مطبوعات ورزشی محسوب می شود با عنوان این مسئله که نظافتچی دبیر این فدراسیون می شود و مسائل فنی و رفتاری عجیبی در فدراسیون های یاد شده جریان دارد می افزاید: حراست وزارت ورزش در جریان ماوقع قرار دارد.

ما نه خواهان بازگشت به فدراسیون هستیم و نه خواسته ای داریم ولی خدا را خوش نمی آید که ورزشکار نابینا ما در بدترین شرایط تمرین کند و هیچکس سراغی از آنها نگیرد.

گفت و گو: ج - دوستدار