پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه

شایعه سازی به چه قیمت؟

افرادی معدود کارشان شایعه سازی و رویا بافی است بدتر جو و حاشیه را در جامعه ایجاد می کنند تا با جوسازی و شانتاژ بیهوده خود را مطرح سازند.

غافل از اینکه اقدامات تخریب آنان چقدر روان جامعه ملتهب ما را بهم می زند؛ استعفای دکتر حمید سجادی از وزارت ورزش  از جمله این توهمات است که دیروز و امروز باعث بروز جنگ روانی در بخشی از جامعه ما شده که ما حصل آن دروغ ‌پردازی و دامن زدن به شایبه هایی است که ساخته و پرداخته اذهان مشوش آدم هایی است که هیچ جا و جایگاهی در وزش و تربیت بدنی نداشته و ندارند ولی می خواهند به تر قندی شده از آب گل آلود ماهی بگیرند در صورتی که حداقل حنای اینگونه افراد پیش مسوولان رنگی ندارد.

نمی گوییم حمید سجادی در مدیریتش نقص نداشته است ولی باید بدانیم که تاختن به وزیری که قهرمان ورزش بوده و از بین خاک خوردگان این بخش است اقدام جوانمردانه ای نیست؛ دکتر سجادی بدون تردید باید در اطرافیان و همکارانش در وزارتخانه تجدید نظر کند تا اهالی ورزش بتوانند در فضایی تازه نفس بکشند اما باید به این بیندیشیم ایشان را کنار بگذارند با حضور شخصیت های سیاسی یا نظامی کسی جرات نقد و نقادی و شایعه سازی را دارد؟

اگر سیاسیون می توانستند ناجی ورزش باشند طی سه چهار دهه اخیر وضعیت ما این نبود که فدراسیونی مانند والیبال سوهان بر اعصاب ملت می کشد و هیچکس نمی تواند در امور آن دخالت کند یا بسیاری از فدراسیون های دیگر که مدیرانشان از ناآگاهی وزرا و مسوولان غیر ورزشی وقت چه سو استفاده های که نکرده اند.

در این مقال روی سخن ما به افرای چون ناصر فر یاد شیران است که به روایتی هر از گاهی بانی و مبشر چنین شایعاتی می شوند، واقعا شما چه کاری در ورزش مملکت که نه در همین تهران کرده آید و‌ کدام کارنامه روشن را دارید که داعیه های خارج از منطقه تر سر می پرورانید؟ در این باره و افرادی اینچنین فراوان خواهیم نوشت.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی