در دورهمی اخیر پیشکسوتان و مفاخر ورزش، دقایقی با استاد بهرام مشتاقی موسپید دوست داشتنی و رفیق دیرینه گپ و گفت داشتم و از هر دری با هم حرف زدیم .
وقتی بحث ما به فوتبال رسید این چهره نامور کشتی سری به علامت تاسف تکان داد و گفت: ورزش فقط فوتبال نیست و تبعیض فعلی باعث سرخوردگی دیگر ورزشکاران می‌شود. من باز تکرار می کنم، این همه بها دادن به فوتبالی که در عرصه مسابقات مهم برون مرزی هیچ عنوانی کسب نکرده، اصلا درست نیست. ما در جام جهانی قطر شش گل از انگیس خوردیم بعد به بازیکنان اجازه دادیم اتومبیل های گرانقیمت وارد کنند. این کارها باعث دلسردی و نگرانی دیگر ورزشکاران می‌شود. آنهایی که در المپیک و مسابقات معتبر جهانی مدال می گیرند فقط حسرت می‌کشند، چون مسوولان هوای فوتبال را بیشتر از کشتی دارند. خداوکیلی کشتی بیشتر افتخار آورده یا فوتبال؟
من با بسیاری از پیشکسوتان فوتبال دوست هستم ولی حرف دلم این است که ورزش فقط فوتبال نیست.
حرف حساب
اگر واقع گرا و نقدپذیر باشیم باید حرف حساب مشتاقی را بپذیریم و به قول ایشان هوای دیگر ورزش‌ها از جمله کشتی را هم داشته باشیم.
فوتبال در چهار گوشه کره خاکی از جمله کشورمان جایگاه رفیعی دارد اما این دلیل نمی‌شود که این همه قربان صدقه اش برویم و با کشتی و رزمی و دیگر ورزش ها مثل زن بابا رفتار کنیم.
اگر کلاهمان را قاضی کنیم باید این تبعیض فاحش را اظهر الشمس بدانیم و آرزو کنیم که مسوولان ورزش و کمیته ملی المپیک و دیگر مقامات در افکار خود بازنگری کنند و ابرهای غلیظ کم مهری به رشته های غیر فوتبالی را از آسمان ورزش دور کنند.
نویسنده: رضا میرزاییان