پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه
برای والیبال چه باید کرد؟

لیگ ملت ها و وقت تنگ مربیان

نقد ها اگر از سر حسن نیت باشد باید پذیرفت، با آنهایی که کینه ورزی یا دنبال سهم خواهی هستند کاری نداریم والیبال ما باید که نظرات صائب و سازنده را بپذیرد.

نمایش بد تیم ملی در لیگ ملت ها جای دفاع ندارد اما برای اینکه بتوانیم از سنگلاخ انتخابی المپیک بگذریم چاره ای جز وحدت و همگرایی نداریم.

محمد ابراهیم وادی مربی بین المللی مردی که در اسلامشهر به اندازه چند استان بازیکن به تیم ملی ایران هدیه کرده است می گوید: فرصتی نداریم بهترین گزینه برای اتخاذ بهترین تصمیم جام ملت ها در ارومیه است، یک کمیته فنی بنشینند و آسیب شناسی درستی را انجام بدهد و راهکار هم داشته باشد.

به اعتقاد من مربیان خارجی که همراه تیم ملی بوده اند نتوانستند به آقای عطایی کمک کنند، امروز همه ی تیم های ملی کشور ها به صورت اشتراکی با اتکا به علم و تکنولوژی روز هدایت می شوند. به نظر من انتخاب ارنج ناهمگون در هفته اول لیگ ملت ها و شکست انتقاد آمیز مقابل ژاپن روح و روان بازیکنان را به هم ریخت.

در همین حال حملات فضای مجازی و انتقادات مغرضانه برخی افراد روحیه ی عطایی و بازیکنان را داغان کرد.

درصورتی که اگر خوب بنگریم همین تیم چند بازیکن جوان معرفی کرد مانند محمد ولی زاده، پوریا حسین خان زاده و علی حاجی پور که می تواند 10 سال تیم ملی ما را تضمین کنند، قاعده لیگ ملت ها همین است.

وادی می افزادید: هیچ مربی نمی خواهد که خودش را خراب کند ولی مربیان ما باید انتقاد پذیر باشد من هم نمی توانم از نتایج تیم ملی حمایت کنم، روزانه 10 ساعت در سالن های اسلامشهر برای والیبال وقت می گذارم. کمک کنید تا چراغ والیبال روشن شود، در فرصت دو ماه ی که داریم هیچ تعویضی نمی تواند موجد تغییرات در تیم ملی باشد.

بهروز عطایی خود والیبال را می فهمد و از نوجوانانی تا بزرگسالی با والیبال ایران بوده است، فکر می کنم در این شرایط کوتاه حضور یک مربی مانند سیچلو می تواند به تیم ملی کمک کند.

صحبت های کارشناسان را گوش کنیم و همه را به یک چوب نرانیم، بعضی از بازیکنان ما در لیگ عالی هستند اما شخصیت بازی در تیم ملی را ندارند چون وقتی که به تیم ملی می رسند اشباع شده به نظر می رسند.

پدر محمد وادی پاسور اول تیم ملی در خاتمه اضافه می کند: بازیکنان ما باید آنقدر انگیزه داشته باشند تا از طریق تیم ملی به باشگاه های بزرگی مانند ترنتینو برسند وگرنه وقت خود و تیم ملی را به هدر می دهند.

داورزنی و افکار کهنه

والیبال ایران در این سال ها نزدیک 10 مربی خارجی را تجربه کرد که ثمره آنها مدیر خوش شانسی مانند داورزنی چید و از حمایت مدیران بالای ورزش کشور بهره برد اما بعد از ولاسکو هرگز نتوانستیم موفق باشیم چرا که برعکس ژاپنی ها که پله به پله ما را تعقیب کرده اند و با فلیپ بلین به اهداف خود دست یافته اند ما فقط به نتیجه گرایی و برنامه های کوتاه مدت روی آورده ایم و تا یک جا شکست خوردیم مربی را تغییر داده ایم.

راضیه سیف زاده بازیکن سابق تیم ملی و تنها مدرس زن ایرانی در فدراسیون جهانی والیبال ضمن بیان مطلب فوق افزود: ما از تکنولوژی روز غافل مانده ایم زمانی ماشین سرویس زنی را خریداری کرده ایم اما به همین دستگاه بسنده شد درصورتی که الان یک عالمه ماشین و نرم افزار برای تقویت دفاع و سایر تکنیک ها به ویژه در امر آنالیزوری به وجود آمده است ولی مسئولان فدراسیون والیبال با فکر کهنه و خودخواهانه خود شرایط کنونی را بر والیبال ایران تحمیل کرده اند.

ما برای المپیک به یک کادر مجرب و جدید نیاز داریم، آقای عطایی و کادرفنی اش در جام ملت های پارسال و امسال توانایی های خود را زیر سوال برده اند و من وقتی که این مسئله را با ایشان درمیان گذاشتیم به سیاه نمایی متهم شدم ولی باور کنید با این روند به زودی چین و کره نیز به سطح اول والیبال دنیا بر می گردند و ما در حسرت حتی قهرمانی آسیا خواهیم سوخت.

سیف زاده در خاتمه تاکید کرد: در این مدت کوتاه باقی مانده تا انتخابی المپیک کاری نمی توان انجام داد مربیان ما در کار های تاکتیکی و تصمیم گیری جمعی ضعیف هستند وقتی تیم ملی پنج امتیاز از تیم حریف جلوتر بود ولی باز ست را وگذار می کند چیزی جز این واقعیت نیست که بازیکنان داخل زمین مربیان ما را باور ندارند.

گفت و گو: جمشید حمیدی