جامعه ی ملتهب والیبال همچنان منتظر تصمیمات اساسی و به روایتی تاریخی فدراسیون است.
رئیس فدراسیون اعلام کرد که قصد تغییر در کادرفنی تیم ملی را ندارد اما برای برون رفت از بن بست کنونی تقویت کادر تیم ملی را در دستور کار دارد.
تصمیمی عاقلانه که در زمان اندک باقی مانده تا انتخابی المپیک باید به بهترین نحو اتخاذ شود، هدف همه نیز تقویت و کمک به تیم ملی است. در این مسیر نظرات گوناگونی وجود دارد آلکنو سرمربی غول پیکری روسی که برخلاف کشورش با تیم ملی ایران کارنامه موفقی نداشت با ذکر برخی مسائل و مشکلاتی که در دوران مربیگری اش وجود داشت آمادگی خود را برای مشورت و همفکری بهروز عطایی اعلام کرد.
او بار دیگر توتولو مربی ایتالیایی شاغل در روسیه را یک مربی کاملا حرفه ای خواند که می توانست به تیم ملی ایران کمک کند اما تاکید کرد که این سرمربی تیم ایران است که باید انتخاب کند.
در این رهگذر گذری و نظری هم به ویتال هانین است، مربی باتجربه و با دانشی که یک سال پیش در کلینیک مربیگری تهران وعده داده بود که به زودی در ایران همه را ملاقات خواهد کرد!
اما نگاه ما در این رهگذر به مرد سالدیده و پرافتخار آرژانتین است، ولاسکو به دلیل اشرافی که بر والیبال ایران و ساختار مدیریتی آن دارد شاید بهترین گزینه به عنوان مدیر فنی تیم ملی در این برهه حساس زمانی باشد.
نمی دانیم که آیا او درخواست احتمالی فدراسیون والیبال را می پذیرد یا نه اما فکر می کنیم بد نیست به این پیشنهاد توجه شود. تیم ملی متعلق به یک فرد، یک مربی، یک خبرنگار و یک کارشناس نیست همه ملت ایران که والیبال را به عنوان یک دلگرمی ورزشی و ملی برگزیده اند منتظر تصمیم تاریخ و منطقی داورزنی و عطایی هستند.
نویسند: جمشید حمیدی