داور بین‌المللی ایران گفت: نخستین دوره مسابقات والیبال قهرمانی زیر ۱۶ سال پسر آسیای مرکزی در ازبکستان به دلیل عدم وجود داوران خط و منشی باتجربه کیفیت پایینی داشت.
به گزارش پایگاه خبری البرز ورزشی به نقل از فدراسیون والیبال، زینب حقی داور بین‌المللی ایران که به عنوان نماینده ایران در مسابقات آسیای مرکزی حضور داشت درباره فعالیت‌هایش اظهار کرد: در سال 2012 (1391) با شرکت در کلاس داوری بین‌المللی اروپا که در شهر آنکارای ترکیه برگزار شد، فعالیتم را شروع کردم و پس از گذشت حدود ۳ سال از این دوره اولین قضاوت من در سال 2015 (1394) با اولین دوره مسابقات دختران زیر ۲۳سال در فیلیپین شروع شد و مدرک بین‌المللی خود را دریافت کردم.
وی افزود: در سال ۲۰۱۷ در دومین دوره مسابقات دختران زیر ۲۳ سال در تایلند به قضاوت بازی‌ها پرداختم و پس از آن تا سال 2022 قضاوتی نداشتم و در این سال برای قضاوت AVC CUP زنان به فیلیپین رفتم.
حقی با اشاره به این که مسابقات والیبال قهرمانی زیر ۱۶ سال پسر آسیای مرکزی چهارمین قضاوت بین المللی او بوده است، تصریح کرد: نخستین دوره این مسابقات در ازبکستان به دلیل عدم وجود داوران خط و منشی با تجربه کیفیت پایینی داشت.
وی ادامه داد: با توجه به تعداد کم تیم‌ها در این مسابقات و وجود تعداد کم داوران، تصمیم ناظران بر افزایش تعداد داوران بود و از ۲ نفر که برای ناظری مسابقات و کمیته کنترل در این مسابقات حضور داشتند خواستند که در برگزاری و داوری این مسابقات به آن‌ها کمک کنند.
حقی درباره تعداد قضاوت خود در نخستین دوره مسابقات قهرمانی والیبال زیر ۱۶ سال آسیای مرکزی تصریح کرد: در دیدار دو تیم قزاقستان و ازبکستان به عنوان داور دوم، دو بازی در بخش دختران و فینال دختران به عنوان داور اول و در ۲ دیدار به عنوان داور رزرو حضور داشتم.
وی در ادامه درباره سطح کیفی داوری در مسابقات افزود: بجز سه داور از قزاقستان و من به عنوان داور ایرانی، ضعف زیادی در داوران حاضر دیده می‌شد، قابل ذکر است داور کاندید ازبکستان نیز از سطح قابل قبولی برخوردار بود اما تجربه کمی داشت. داوران پاکستان و تاجیکستان دارای ضعف بسیاری در قضاوت خود بودند که کار ناظر داوری را نیز دشوار می‌کرد و این ضعف در عضو کمیته کنترل مالدیوی حاضر نیز محسوس بود.
حقی درباره عدم وجود ویدئو چک اظهار کرد: با توجه به بالا بودن سطح رقابت‌ها خصوصا در بخش پسران وجود ویدئو چلنج بسیار لازم بود و متاسفانه این دوره از مسابقات از این قابلیت محروم بود. حتی هدست و تبلت برای داوران وجود نداشت و این ضعف‌ها باعث افزایش فشار کار روی چند نفر خاص می‌شد. در این شرایط که گاهی در قضاوت‌های داخلی نیز رخ می‌دهد من به خودم القا می‌کنم که فکر کن تو تنها هستی و باید تنهایی این قضاوت را انجام دهی.
وی درباره اشتباهات داوری که به ضرر تیم ملی والیبال زیر ۱۶سال پسر تمام شد، توضیح داد: من به عنوان داور زمانی که به مسابقات ایران نگاه می‌کردم متوجه شدم، همانطور که داور به ضرر تیم ملی ایران رای صادر می‌کرد در مواقعی نیز به ضرر تیم حریف سوت می‌زد و این اتفاق برای هر دوتیم برابر بود.
وی درباره اشتباهات داوری رخ داده در زمان قضاوت خود تشریح کرد: برای من این موضوع ثابت شده که داور باید یک قاضی بی‌طرف باشد، و همیشه برای این موضوع تلاش کردم تا در زمان قضاوت خیال همه راحت باشد که برای من تفاوتی ندارد که در چه دیداری قضاوت می‌کنم.اما اشتباهات داوری رخداد ممکنی است و داور نباید اگر یک امتیاز را به تیمی واگذار کرد در صدد برای جبران آن باشد. باید این اتفاق را فراموش کند تا بتواند ادامه قضاوت خود را عادلانه انجام دهد.
وی در پایان گفت: از نظر سنی امسال قابلیت اعزام به مسابقات رنکینگ‌دار را داشتم اما بجای فرستادن من به مسابقاتی که موجب پیشرفت و ثبت رزومه خواهد شد به این دوره از مسابقات که قابلیت کمک به پیشرفت من ندارد، اعزام شدم، تصمیمی که کمی ناعادلانه بود.