پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه
سهم خواهی از فوتبال؛

سرخابی ها در گرداب!

قربانزاده مانند اسلاف گذشته خود نیامده برای خود ارتقا شغلی دست و پا کرد.

مدیران سرخابی هم کوهی از مشکلات برجای گذاشتند. حق پخش تلویزیونی هم سالیان ‌متمادی بلاتکلیف مانده است تا سرخابی ها در گرداب گرفتار شوند!

بازار پرسر و صدای نقل و انتقالات  فوتبال و اخبار وسیع آن که تو خالی  است، به یک سرگرمی و وقت گذرانی مبدل شده است!

وعده فردا دادن و اعصاب هوادار را به هم ریختن کار این روزهای مدیران استقلال و پرسپولیس است.

برای جذب یکی دو بازیکن روزهای متمادی به هوادار وعده می دهند، اما با گذشت زمان همه چیز به بی تفاوتی می گذرد، کسانی هم‌که تصمیم ساز و تصمیم گیر هستند. به جای آنکه هنر وجودی خود را بروز دهند در پی سهم خواهی از این فوتبال بی در و پیکر می باشند.

در تحلیل وقایع فوتبال باشگاهی و سرنوشت محتوم آن یاد آور شدیم، اگر تکلیف حق پخش تلویزیونی، تبلیغات محیطی و در آمد روز مسابقه را طبق دستور العمل فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا مشخص و روشن نکنیم مجوز حرفه ای تمام باشگاه های ما ابطال می شود و پیامد آن حذف از گردونه جام باشگاه های آسیا است!

گویی شنوایی نیست و همه به‌ فکر خویشند!

مدیران گذشته سرخابی ویرانه ای برجای گذاشتند، بدون آنکه به کسی یا نهادی جوابگو باشند! حق پخش تلویزیونی علی رغم مصوبات قانونی به باشگاهها تعلق نمی گیرد، باشگاه‌ها هم علی رغم محدودیت های مالی با بازیکنان و مربیان خود قراردادهای سرسام آور و نجومی منعقد می کنند.

در این آشفته بازار- دلال‌ها و واسطه ها- یکه تاز میدان هستند و به نان و نوا رسیده اند!

قربانزاده که هم با ادعای اصلاح  موضوع واگذاری سهام‌ دو باشگاه سرخابی از طریق بورس به میدان آمده بود، برای خود شغلی مهمتر دست و‌پا کرد و رفت! در این میان سهام مردم‌ پودر شد و از این‌پول‌های کلان مردمی، سرخابی ها هم به جایی نرسیدند.

موضوعات فرهنگی و احترام به کسوت و تعصب باشگاهی و هوادار هم بی ارزش شده و پول سالاری جایگزین شده است.

جان کلام را باید از زبان درویش مدیر عامل پرسپولیس شنید که در نشست با همکاران رسانه به صراحت گفت: تلنبار شدن بدهی ها و مشکلات شبانه روزی و تلاش همه جانبه برای تامین منابع مالی، فرصتی برای کارهای فرهنگی و نظارت بر مسائل حقوقی باقی نمی گذارد.

در این فضای ناامید کننده چگونه می توان به اصلاح موضوعات فرهنگی در فوتبال و اخلاق گرایی تاکید داشت وقتی حرمت هوادار در تمرین باشگاهی دچار خدشه می شود و پیراهن باشگاهی با پیشنهاد پول بیشتر معاوضه می شود،‌چگونه انتظار داریم هوادار در صحنه بماند و از تیمش حمایت کند.

یقینا هوادار نارضایتی خود را مقابل ساختمان باشگاه و پیش روی مسئولان ورزش و... ابراز می کند تا آنها بدانند بار کج به مقصد نمی رسد.

نویسنده: احمد میرزاییان