ده روز تا شروع لیگ باشگاهی باقی است، لیست تیم‌ها کامل نیست، دوران بدنسازی و آمادگی پیش فصل، کج دار و مریز برگزار و مشکلات مالی بلای جان تیم ها شده است!
اوضاع نا به سامانی در فوتبال باشگاهی حاکم شده است. اغلب تیم ها لیست بازیکنانشان را تکمیل نکرده اند.
شرایط عقد قرارداد نهایی بیشتر تیم ها با بازیکنان مورد نظر فراهم نشده است. استقلال و پرسپولیس به عنوان دو تیم مطرح فوتبال کشور هنوز در پی جذب بازیکن هستند. پرسپولیس برای جذب مهاجم و دروازه بان به این در و آن در می زند. استقلال با کوهی از مشکلات رو به رو است.
آنها تیرشان برای جذب محبی، قائدی و حسین زاده به سنگ خورد. نکونام برای جمع و جور کردن تیم بدجوری در تنگنا قرار گرفته است.
تلاش او برای سامان دادن شرایط و مجاب کردن نفرات به کاهش میزان قرارداد و تخفیف به باشگاه از تنگناهای مالی خبر می دهد. به جز سپاهان، تراکتور و نساجی که تا حدودی اوضاع را مدیریت کرده اند، بقیه تیم‌ها در چنبره مشکلات گرفتار هستند.
دوران آماده سازی و بدنسازی پیش فصل تیم ها به طور ناقص انجام شده است. این عدم آمادگی و انسجام تیمی یقینا در شروع لیگ در کارهای تاکتیکی اثر منفی خواهد گذاشت.
فشار ناشی از تمرینات دیرهنگام هم موجب آسیب دیدگی بازیکنان می شود و کادر فنی تیم‌ها را با مشکلاتی عدیده رو به رو می کند. دستورالعمل فدراسیون و اعلام سقف قرارداد برای تیم‌ها هم ابهاماتی ایجاد کرده است.
خیلی از تیم‌ها از این سقف عبور کرده و بیشتر از مبالغ تعیین شده با بازیکنان و کادر فنی شان قرارداد منعقد کرده اند. آیا به این تیم‌ها مجوز بازی داده خواهد شد؟ آیا کارت بازی نفراتی که قرارداد بالاتری دارند، صادر می شود؟
به اعتقاد بیشتر کارشناسان و اهالی فوتبال تیم‌های سرشناس باشگاهی از این دستور العمل تخطی کرده و سقف تعیین شده را رعایت نکرده اند (سپاهان، پرسپولیس و استقلال و تراکتور در زمره تیم‌هایی هستند که قرارداد بالایی با بازیکنان شان منعقد کرده اند).
اگر به بازیکنان این تیم ها مجوز بازی داده شود، بقیه تیم‌هایی که سقف قرارداد را رعایت کرده اند، معترض خواهند شد.
از طرفی مناقشه ای که در شروع لیگ ایجاد خواهد شد همه را به دردسر خواهد انداخت و...
مشکل بعدی نبود سیستم وی آی آر و چالشی است که برای داوران بوجود خواهد آمد و بار دیگر فضای فوتبالی را غبار آلود می کند. فوتبالی که ادعای حرفه ای دارد، باید ابزار و ملزومات اولیه را فراهم و خود را با شیوه‌های نوین هماهنگ‌کند.
به ویژه آنکه نمایندگان ما باید در جام باشگاه های آسیا هم شرکت کنند. در خبر ها داشتیم که با مجوز کنفدراسیون فوتبال آسیا، تیم‌های ایرانی در بازی‌های خانگی از سیستم وی آی آر به طور قرضی استفاده خواهند کرد.
این موضوع در شان فوتبال و ورزش ما نیست و باید در اینباره یک اقدام جدی صورت گیرد. با این تفاسیر و بیان مشکلات و محدودیت ها به انتظار می نشینیم تا دست پخت باشگاه ها را ببینیم و شاهد نظارت و دخالت عوامل اجرایی فوتبال در این زمینه باشیم.
آیا می توان به موضوعات کیفی رقابت‌ها امیدوار بود و اجرای لیگ باشگاهي را در مسیر تقویت تیم ملی قرار داد؟
نویسنده: احمد میرزاییان