پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه
درد دلی از آنسوی مرز ها

ماشین حساب ضرب و تقسیم دلار و ریال

همواره رخداد های والیبال مملکتمان را تعقیب می کنم و تمامی مسابقات حتی باشگاهی را در صورت پخش زنده می بینم.

والیبال جزیی از زندگی ما مربیان است که در این سنین نه از راه دور بلکه از نزدیک دستی بر آتش داریم، اما وقتی که خبر و عکس اعضای کمیته فنی فدراسیون را در سایت ها مشاهده کردم گفتم چقدر حرف می زنیم و در بازی با کلمات و واژه استاد هستیم.

خروجی این نشست ها چیست؟ از هر فرد شرکت کننده در کمیته سوال کردم جواب گنگ و پر ابهام داشت، خب چرا جلسه می گذارید و وقت همه را می گیرید، در باد پیروزی ها می خوابیم و شکست ها را توجیه می کنیم و به گردن همدیگر می اندازیم.

یکروز از جوان‌گرایی سخن می گوییم و روز دیگر افسوس تجربه داران را می خوریم، مگر همیشه تاریخ باید حسرت به دل باشیم؟ لهستان بازیکن بزرگی مانند کورک را بازی نگرفت از لیون به طور کامل استفاده نکرداما جوان‌هایی آورد یکی از یکی بهتر.

درک درست و برنامه ریزی اصولی همیشه ثمره می دهد، ما بازیکنان را طوری بار آورده یم که به جای عشق ورزیدن به والیبال ماشین حساب دست گرفته اند دنبال ضرب و تقسیم ریال و دلار هستند در آمریکا و کانادا یک دلار یک دلار است بهترین بازیکنان کانادا در ترکیه و پرتغال و سالی، صد هزار دلار می گیرند پولی که کارمندان این کشور نیز طی یکسال می گیرند.

متیو اندرسن چقدر می گیرد لطفا دستمزدش را با پول بی ارزش شده ما مقایسه نکنید والیبال همه زندگی بازیکنان نیست تا وقتی لذت می برند در صحنه  می آیند و بعد دنبال زندگی خود می روند؛ والیبال نباید مورد سو استفاده افراد قرار گیرد.

همینجا بگویم که به نظر بنده آقای داورزنی مدیر خوبی است و فکر نمی کنم در بین اشخاص والیبالی که دوستان من هستند فردی بتواند جای داورزنی را بگیرد ولی رییس فدراسیون باید نسبت به جامعه والیبال حسن نیت داشته باشد و از دانش و تجربیات آنها بهره بگیرد.

ما در رده سنی نو‌جوانان و جوانان بیشتر مواقع قهرمان جهان می شویم در بزرگسالان هنوز افسوس سعید معروف را می خوریم چون آینده نگر نیستیم و دنبال هیاهوی پیروزهای کاذب می دویم؛ چه خوب است اکنون که تیم ملی شکست خورده درس بگیریم و به جای توجیه کاری و لجبازی امسال را فدای سالهای خوش آینده بکنیم.

در خاتمه برای جوانان کشورم در عرصه والیبال آرزوی موفقیت و توجه بیشتر دارم و تاکید می کنم عشق به والیبال قلبی باشد خستگی معنی نخواهد داشت.

نویسنده: کانادا – ناصر پیشوا مربی بین المللی والیبال