پرسپوليس به ندرت اتفاق افتاده بازي هاي اولش را ببرد، اما پنجشنبه اولين بازي خود در فصل جديد را با هر زحمتي بود، پیروز شد.
آنچه مشخص است، خيلي نمي توان از بازي اول به قضاوت نشست. آن هم در باره مسابقات فرسايشي مثل ليگ. چون اولا در طول فصل اتفاقات زيادي مي افتد و در ثانی تيم ها با گذشت زمان روي غلطك مي افتند و به آمادگي مي رسند. در شروع فصل به دليل تمرينات آماده سازي طبيعي است سرعت بازي پايين باشد و بدن بازيكنان سنگين! از همين رو خيلي منطقي نيست كه درباره آينده پرسپوليس در اين فصل از هم اكنون اظهار نظر صريحي داشت.
تنها موضوعي كه مي توان ادعا كرد و براي اثبات آن دلايل كارشناسي وجود دارد، تكيه پرسپوليس بر فوتبال اقتصادي و افراط و اصرار بر آن است .
از بازي پرسپوليس مقابل آلومينيوم اراك به سادگي مي توان برداشت كرد كه يحيي گل محمدي و شاگردانش به اين نوع فوتبال عادت كرده اند. عادتي كه در چند سال اخير به ويژه در فصل گذشته براي پرسپوليس در ليگ برتر و جام حذفي نتيجه بخش بود.
اكنون بايد ديد آيا چنين فوتبالي هنوز سود بخش است، خريدار دارد؟ اگر توپ هاي شاگردان حسيني از يكقدمي دروازه بيرانوند به گل تبديل مي شد! جواب روشن بود. اما سوال اين است؛ فوتبال اقتصادي تا كجا جواب مي دهد؟
نویسنده: مجيد سعيدي