خبر آمد که خانواده و مادر مهربان مهدی نفر برای نهمین سال سفر بی بازگشت فرزند، همسر و پدر دلبندشان در قطعه نام آوران گردهم می آیند.

ما دوستان و رفقای مهدی عزیز در قلم ورزش هم پس از تمرین صبحگاهی در ورزشگاه شهید کشوری به صورت گروهی در بهشت زهرا حاضر شدیم.

یاد و نام علی آقای مودت زنده و جاوید باد که پای مهدی را به جمع تیم فوتبال خبرنگاران و عکاسان ورزشی (قلم ورزش) باز کرد و با اصرار و ابرام به او توصیه کرد تا گام به حوزه خبر و رسانه بگذارد.

او که کارمند سازمان تربیت بدنی بود، با حمایت دوستان دیگر رسانه خیلی زود پای در عرصه گذاشت و با قلم شیوا و گزارش های ناب خود گوی سبقت از همه ربود.

تهیه عکس و خبر و مصاحبه های لحظه به لحظه مهدی و تکاپوی عالی او  را در بازی‌های آسیایی اینچئون کره جنوبی به عنوان نماینده خبرگزاری فارس را به عینه دیدم.

در کنار فعالیت رسانه ای آنچه که مهدی را از دیگران متمایز می ساخت، اخلاق نیکو، پاکدستی و چهره بشاش و لطافت طبع او بود. در فوتبال  هم علیرغم قد و قامت کوتاه از سرعت و چابکی بالایی برخوردار بود.

در یکی از سفرهای قلم ورزش در شمال سه بر صفر عقب افتادیم.

او نیمه دوم با تصمیم کامبیز هوشمند مربی تیم به میدان آمد و مانند تیری که از چله رها شده باشد، بر حریف تاخت و سه گل حیاتی برای قلم ورزش به ثمر رساند و..

او در تیم رسانه ورزش هم فعال بود و در یکی از سفرهای این تیم با خودروی شخصی خود دچار حادثه شد و به دیار باقی شتافت. با گذشت نه سال از این حاددًه غمبار، هنوز نبودن مهدی را باور نداریم.

دیروز در کنار دوستان قدیمی در کنار مزارش در قطعه نام آوران، خاطرات تلخ و شیرین گذشته با مهدی عزیز را مرور کردیم و نام و یاد آن رفیق شفیق را گرامی داشتیم..

خدایش بیامرزد و با اولیا محشورش گرداند.

من همان کاسه به دست فقیرم  * که  از غم فراق یار اسیرم

بیا به چاره ام رس ای بهترینم * که از صحبت تو بی نصیبم

زمین و آسمان فدای تار مویش * با روح روان  روم به سویش

نویسنده: احمد میرزاییان