چهارشنبه نوزدهم اردیبهشت ماه
 جدی است اما...

ورزش بانوان را جدی بگیریم

مدتی است که هرگاه زنان ورزشکار ایرانی قدم به صحنه مسابقات می گذارند موفقیت به دست آورده و قدرت و توانمندی خود را به  رخ رقبا و حریفان می کشند.

موفقیت بانوان ورزشکار در مسابقات آسیایی و منطقه ای و حتی جهانی مساله ای نیست که بتوان از کنارآن به سادگی عبور کرد ولی عده ای ندانسته و یا مغرضانه بر این باور هستند که زنان نباید ورزش کنند و یا حضوری فعال در میادین ورزشی داشته باشند.

این عده متاسفانه با استفاده از تریبون های مختلف سعی می کنند باورها و ذهنیات خود را به عنوان باورها و خواسته های جامعه هم به دست اندرکاران ورزش تحمیل کنند هم سعی دارند افکار عمومی را با خود همراه و هم جهت کرده و برای ورزش بانوان و بانوان ورزشکار و ورزش دوست مشکل و مانع ایجاد کنند.

این واقعیت را باید پذیرفت که زنان نیمی از جامعه را تشکیل داده و نمی توان به هیچ عنوان و بهانه ای آنها را طرد کرده یا برایشان محدودیت های تحمیلی ایجاد کرد. لذا اگر می خواهیم نسلی برومند و قوی و سالم داشته باشیم باید این نسل دردامن مادرانی پرورش یابد که جسمی سالم و ذهنی خلاق داشته باشد لذا توجه جدی به ورزش بانوان از مسایلی است که در حقیقت نوعی سرمایه گذاری برای آینده به چندان دور برای  داشتن جامعه و نسلی برومند و قوی است.

جمعیت ایران بنا به اعتراف همگان و آمار و اطلاعات غیر قابل انکار در حال پیر شدن است. اگر می خواهیم در آینده جامعه ای پویا و خلاق داشته باشیم باید هم این نسل در دامن مادرانی قدرتمند و آینده نگر رشد یابد.

البته نباید ورزش بانوان را فقط به ورزش قهرمانی محدود کرده و تصور کنیم ورزش فقط در ورزش قهرمانی خلاصه می شود. اگرچه نمود و بازتاب ورزش قهرمانی و موفقیت ورزشکاران زن در میادین مختلف بسیار مفید و راهگشاست اما همان گونه که بارها گفته شده عقل سالم در بدن سالم است  و سالم سازی عقل و جسم از اهمیت بسیاری در هر کشور و جامعه ای برخوردار است.

سلامت جسم و روح توام با یکدیگر برای پیشرفت و موفقیت یک جامعه اهمیت بسیار داشته و می تواند پویایی و تحرک را در پی داشته باشد به همین دلیل است که جامعه شناسان بر این باور هستند که پویایی یک جامعه با حذف و یا نادیده گرفتن نیمی از  جمعیت که زنان را شامل می شوند امکان پذیر نیست لذا ترویج و تقویت ورزش بانوان حتی در سطح قهرمانی از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و می تواند در سالم سازی آن موثر باشد.

تجربه نشان داده که هرگاه زنان حضوری فعال در جامعه داشته اند زمینه مساعدی برای رشد و توسعه همه جانبه فراهم شده است یعنی برای پیشرفت هر جامعه ای باید همه اقشار و  گروه ها از زنان و مردان دست در دست هم تلاش کنند. به همین دلیل توجه به ورزش بانوان در حقیقت سرمایه گذاری برای آینده او جامعه ای بهتر و سالم تر است.

اگرچه چند سالی است تمامی فدراسیون های ورزشی و حتی وزارت ورزش دارای معاونت ورزش بانوان هستند ولی این گونه نیست که تمامی این معاونت ها به وظایف محوله عمل کرده و آنچه از این معاونت ها انتظار می رود را جدی بگیرند. برخی از این معاونت های ورزشی صرفا نقش زینت المجالس را داشته و از آنجا که این معاونت ها متاسفانه به کسانی سپرده می شوند که نه دستی در ورزش بانوان  دارند و نه اعتقادی به این مساله، لذا به بهانه های مختلف از قبیل نبود زیر ساخت ها و امثالهم سعی می کنند صرفا نظاره گر بوده و فقط از دور دستی بر آتش داشته باشند. زیرا در حقیقت این افراد بر این باور هستند که سری که درد نمی کند دستمال نمی بندند. ولی بارها این واقعیت اثبات شده که هرگاه حتی نیمچه توجهی به ورزش بانوان شده و این گروه از ورزشکاران جدی تر گرفته شده اند توانسته اند با موفقیت هایی که که کسب کرده اند لیاقت و کاردانی خود را آشکار سازند.

در کنار توجه فدراسیون های ورزشی، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به ورزش بانوان باید شرایط به گونه ای فراهم شود تا اسپانسرها هم جذب شده و در ورزش بانوان سرمایه گذاری کنند. البته یکی از دلایل بی توجهی اسپانسرها به ورزش بانوان دیده نشدن ورزشکاران زن و تیم های ورزشی و مسابقات مرتبط با ورزش بانون است. اسپانسر خصوصا در بخش خصوصی به دنبال دیده شدن و جلب افکار عمومی است لذا در ورزشی که دیده نمی شود اسپانسر هم جذب نشده و سرمایه گذاری نمی کند.

همان گونه که عنوان شد جدی گرفتن ورزش بانوان و اصولا حضور فعال بانوان در ورزش نیاز به اراده و همت همگانی و پرهیز از تبعیض دارد زیرا اگر می خواهیم جامعه ای سالم، نسلی سازنده و پویا داشته باشیم نیاز به توجه جدی به ورزش بانوان و تجدید نظر اساسی در این رابطه داریم.

نویسنده: حسن فتحی