والیبال ژاپن یک تیم بود اما ما فکر کردیم که با مهار ایشیکاوا سیستم این تیم به هم می خورد درصورتی که پنج بازیکن داخل زمین چشم بادامی ها مثل ساعت دقیق و فنی بودند.

تمام سرویس های خود را به دست ایشیکاوا دادیم و در دفاع روی تور معطوف به اسپک های این قدرتی زن معروف ژاپن کرده بودیم اما با این همه ایشیکاوا باز هم یک تیم در دل تیم هم بسته ی ژاپن بود. هر کاری که در زمین می خواست انجام می داد و آبشار های سنگین او از پشت خط یک سوم بار ها تدابیر تدافعی فعلی تیم ایران را به هم زد. او در داخل زمین سوای وظایف تاکتیکی که برعهده داشت یک لیدر به معنای واقعی بود و تیم ما مغز متفکری نداشت.

بازیکنی مانند ایشیکاوا در لیگ ایتالیا همبازی میلاد عبادی پور است اما او کجا و میلاد کجا. بازیکن باید عصای دست مربیان باشد وقتی که به وظیفه خود عمل نکند یا روز و توان بازی را ندارد کار گره می خورد.

ایشیکاوا نگین انگشتر والیبال آسیا است و برعکس ادعای خبرنگار ژاپنی که معتقد بود کشورش همین چند بازیکن را دارد یادآور می شویم تیم نوجوانان ژاپن در قهرمانی آسیا در تهران برگزار شد چگونه چشم ها را خیره ساخته بودند.

نویسنده: جمشید حمیدی