در منازعه و مشاجره نکونام با فدراسیون در موضوع بازیکنان امید، باید حق را به مربی استقلال داد که آیین نامه غلط نوشته و تصمیمات ناجور گرفتند!
بارها گفته ایم و نوشته ایم که فوتبال ما تابع طراحی و برنامه ریزی درستی نیست.
به کرات گفته شده است برای برگزاری لیگ و همزمانی آن با مسابقات بین المللی باید همخوانی ایجاد کرد و تقویم مناسب داشت.
در مسابقات این فصل محدودیت هایی برای لیست باشگاهها اعم از تعداد بازیکنان بزرگسال و امید و... در نظر گرفته شده است.
نکونام هم اکنون در عرصه لیگ با مشکلاتی رو به رو است. از طرفی عنایتی به جز دو بازیکن جوان استقلال نام دو بازیکن بزرگسال این تیم (ارسلان مطهری و حسینی) را هم برای هانگژو در نظر گرفته است.
اگر این چهار نفر در اختیار تیم امید قرار بگیرند، استقلال برای مسابقات آتی باید با ۱۳ یا ۱۴ بازیکن مسابقات لیگ را پیگیری کند!
اگر استقلال با آسیب دیدگی ها و اخطار و اخراج هایی هم در مسابقات لیگ رو به رو شود، نکونام چگونه باید تیمش را هدایت کند و جوابگوی انتظارات هواداران باشد؟
از طرفی تیم امید هم مسابقاتی رسمی و بین المللی را پیش رو دارد. عنایتی و کادر فنی تیم امید با چه تدبیر و کدام ابزار باید در این عرصه حاضر شوند؟ آیا با تدارک نیم بند و غیبت نیمی از بازیکنان اصلی می توان در هانگژو حاضر شد؟
در این‌گیرو دار هر دو طرف مناقشه محق هستند. استقلال با محدودیت های فعلی نمی تواند بازیکنی را در اختیار تبم امید قرار دهد.
در آن سوی میدان هم چگونه می توان عنایتی را‌با دست بسته روانه هانگژو کرد؟
در این ارتباط باید منتظر تدبیر فدراسیون و سازمان لیگ بود. ورود قلعه نوعی در این زمینه و مدیریت اصولی می تواند راهگشای مشکلات باشد.
نویسنده: احمد میرزاییان